22. Hukuk Dairesi 2016/1313 E. , 2016/1984 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 03.10.1998 tarihinde bulaşıkçı olarak çalışmaya başladığını, davalı şirketin toplu yemek işi yaptığını, iş sözleşmesinin işverence haklı neden olmaksızın feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık ücretli izin, genel tatil ücreti alacağına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalının cevabnın özeti:
Davalı vekili, davacı ile davalı şirket arasında belirli süreli iş sözleşmesinin olduğunu, davacının iş sözleşmesinin tek taraflı olarak feshedildiğini, tazminat hakkının bulunmadığını, çağrılmasına rağmen davacının işe gelmediğini davacının fazla mesai iddiasının aksine eksik çalıştığını beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Davalının temyizi üzerine, Dairemiz tarafından yapılan incelemede karar, işin kaç işçi tarafından gerçekleştirildiği, çalışma şartlarının ne şekilde belirlendiği, yaz döneminde fazla mesai yapılıp yapılmadığı hususları araştırılmaksızın fazla çalışma ücretinin hüküm altına alınmasının hatalı olduğu gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda alınan ek bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinde; tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) tarifenin üçüncü kısmına göre belirleneceği ancak hükmedilen ücretin kabul veya reddedilen miktarı geçemeyeceği düzenlenmiştir.
Öte yandan, Dairemiz uygulamasında, takdiri indirim ile ilgili olarak Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde bir kurala yer verilmediğinden ve ayrıca işçinin davasını açtığı veya ıslah yoluyla dava konusunu arttırdığı aşamada mahkemece ne miktarda indirim yapılacağı bilinemediğinden, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarından yapılan indirimlerden dolayı reddine karar verilen miktar bakımından kendisini vekille temsil ettirmiş olan davalı yararına vekalet ücretine hükmedilemeyeceği kabul edilmiştir.
Somut olayda, davacının reddedilen alacak miktarı 1.000,00 TL"dir. Mahkemece davalı lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/2 maddesine uyarınca reddedilen alacak miktarına göre 1.000,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Karşı dava yönünden kurulan hükmün 11. fıkrasının çıkarılarak yerine “Davalının kendini vekil ile temsil ettirmesinden dolayı 1.000,00 TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 25.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.