MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada (Kapatılan) Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 15/07/2014 tarih ve 2013/511-2014/351 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirkete ait ... ismi ile bilinen ekranlı sistemin K. Maraş ilinde bulunan dava dışı ... tamir servisine taşınmak üzere davalı şirkete teslim edildiğini, müvekkil şirketin kullanılabilir durumda göndermiş olduğu cihazın taşıma kusurundan kaynaklı nedenlerle kullanılamaz hale geldiğini, müvekkili şirketin 8.520,07 EURO maddi zarara uğradığını ileri sürerek, 8.520,07 EURO"nun TL karşılığı olan 21.543,85 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, göndericinin gönderdiği eşyayı ziya ve hasardan koruyacak ve taşıyıcıya zarar vermeyecek şekilde ambalajlamak zorunda olduğunu, davacının bu yükümlülüğünü gereği gibi yerine getirmediğini, ayrıca kabul anlamına gelmemek kaydıyla müvekkilinin kanunen belirlenen limitle sınırlı olarak sorumlu olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacı tarafından, kırılma ihtimali bulunan elektronik cihazın ambalajlamasın- da yeterli özenin gösterilmemesi, gönderinin elektronik malzeme olması ve kırılma ihtimaline binaen davalı taşıyıcının uyarılmaması, gerekli ikaz ve işaretlemelerinin yapılmaması nedeniyle, taşıyıcının ise sarsıntılara karşı gerekli önlemleri almaması, eşyanın kırılacak türden olduğu göz önüne alınarak istifleme hususunda gerekli özenin gösterilmemesi nedeniyle eşit oranda kusurlu oldukları, sevk irsaliyesinde gönderinin ekran (....) olduğunun belirtildiği, yine beyanlara göre bu ekranların sürekli davalı tarafından taşındığı, dolayısıyla taşınan eşyanın ne olduğu ve değerinin davalı tarafından bilinebilecek durumda olduğu kabul edilerek talep edilebilecek tazminatta sınırlı sorumluluk esası kabul edilmeyerek davanın kısmen kabulü ile 10.333,22 TL"nin 05/07/2013 tarihinden itibaren işleyecek kısa vadeli kredilere uygulanan avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, taşıma sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, taşıma sözleşmesine konu cihaz tamir amaçlı olarak servise gönderildiği sırada hasarlanmış olup, TTK"nın 880. maddesi hükmü gereğince cihazın arızalı değeri üzerinden değerlendirme yapılması gerekirken, yeni cihaz fatura değeri üzerinden hesaplama yapılması doğru olmadığı gibi, TTK"nın 882/2. maddesi gereğince taşıyıcının sınırlı sorumlu olduğunun kabulü gerekirken, bu cihazların sürekli davalı tarafça taşındığı, dolayısıyla cihaz değerinin davalı tarafça bilinebilecek durumda olduğunun kabulü de doğru görülmemiş, hükmün temyiz eden davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 23/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.