MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davası hakkında ... 1. Asliye Hukuk ve ... Asliye Ticaret Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, taraflar arasında bağımsız bölümlere ilişkin düzenlenen, taşınmaz satış vaadi sözleşmesinin haksız feshi nedeni ile ödenen paraların iadesi istemine ilişkindir.
... 1. Asliye Hukuk Mahkemesince, davalının tacir olup, uyuşmazlığın ticari işten kaynaklandığından bahisle görevsizlik yönünde hüküm kurulmuştur.
... Asliye Ticaret Mahkemesi ise uyuşmazlığın ticari dava olmadığı ve Asliye hukuk mahkemesince çözümlenmesi gerektiği gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiştir.
Davanın açıldığı 13.11.2014 tarihinde yürürlükte olan 4822 sayılı Kanunla değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı birinci maddesinde kanunun amacı açıklandıktan sonra Kapsam başlıklı ikinci maddesinde "Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar" hükmüne yer verilmiştir. Kanunun üçüncü maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları, hizmet; bir ücret veya menfaat karşılığında yapılan mal sağlama dışındaki her türlü faaliyeti ifade eder. Satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Tüketici ise bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi ifade eder şeklinde tanımlanmıştır.
Bir hukukî işlemin 4077 sayılı Kanun kapsamında kaldığının kabul edilmesi için Kanunun amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir.
4077 sayılı Kanun uyarınca gerçek yahut tüzel kişilerin satıcı sıfatına sahip olması için arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesinde taraf olması, yahut asıl yüklenici konumunda bulunması şeklinde bir şart bulunmamaktadır.
Dosya kapsamından, davacı vekilinin, davacı ile davalı şirket arasında yazılı konut satım sözleşmesi düzenlendiği, davacının taşınmaz bedelinin 15,000,00.-TL"lik kısmı davalıya peşin ödediğini, geri kalan 27,500,00.-TL"ninde davacının inşaat ustası olması nedeniyle davalı şirkete yapılan iş karşılığı ödenmesine karar verildiğini ve toplamda 23.000,00.-TL karşı tarafa ödenmiş olduğunu geriye 19.500,00.-TL tutarında borç kalmış iken, ortada hiç bir haklı sebep olmadan davalı taraf davacı tarafı işten el çektirerek sözleşme gereği iş karşılığı veya nakit olarak dahi kalan kısmın ödenmesine izin vermediğini belirterek ödenen 23.000,00.-TL"nin davacıya iadesi talep etmişitir. Taraflar arasındaki uyuşmazlığın, konut satım sözleşmesine davalı ihtiyaç
amacıyla satınalınan bir adet konut satışından kaynaklandığı, bu sözleşmenin varlığı ve geçerli olup olmadığının görevli mahkemece değerlendirileceği ve davacının 4077 sayılı Kanunda belirtilen “Tüketici” tanımına girdiği, davalı şirketin ise kanunun yaptığı “Satıcı” tanımına uyduğu anlaşılmakla, Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun kapsamındaki uyuşmazlığın tüketici mahkemesinde görülüp, sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince ... Nöbetçi Tüketici Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 17/10/2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.