MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada (Kapatılan) Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 08/07/2014 tarih ve 2010/342-2014/253 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Asıl davada davacı vekili, müvekkilinin davalıya verdiği taşıma hizmeti karşılığında kesilen 11.462 Euro bedelli faturanın kısmen ödenmediğini ileri sürerek bakiye 6.462 Euro"nun tahsilini talep ve dava etmiştir.
Asıl davada davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Birleşen davada davacı vekili, taraflar arasında aktedilen 24.03.2009 tarihli sözleşme uyarınca 95.735 Euro karşılığında davalının müvekkiline taşıma hizmeti vereceğinin kararlaştırıldığını, ancak davalının dayatmaları üzerine, gecikmeye mahal vermemek ve ceza ödememek için zaruret haliyle müvekkilinin 05.06.2009 tarihli sözleşmeyi imzalayıp sözleşme bedelinin 134.139 Euro üzerinde bir ücret ödemek zorunda kaldığını ileri sürerek şimdilik 10.000 Euro"nun tahsilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre, 24.03.2009 tarihli sözleşmenin 05.06.2009 tarihli sözleşmeyle revize edildiği, taşıtanın ilk sözleşme uyarınca gereken tarihte yükü hazır edemediği, sözleşmeden cayma imkanı varken ikinci sözleşmeyi akdettiği, zaruret hali iddiasına değer verilemeyeceği, taşımayı yapan gemilerden .... gemisinin bekleme süresi gözetildiğinde talep edilebilecek bekleme ücretinin 4.214 Euro olduğu halde taşıyanca 11.462 Euro bedelli fatura düzenlendiği, bu faturadan 5.000 Euro"nun taşıtan tarafından ödendiğinin sabit olmasına göre taşıtanın 4.214 Euro ödemesi gerekirken 786 Euro fazla ödeme yaptığı gerekçesiyle asıl davanın reddine, birleşen davanın kısmen kabulü ile 786,00 Euro"nun temerrüt tarihi olan 20.08.2009 tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa"nın 4/a maddesi uyarınca işleyecek faizi ile fiili ödeme günündeki T.C. Merkez Bankası efektif satış kuru TL karşılığının davalıdan tahsiline, fazlaya dair istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, birleşen davada varlığı ileri sürülen gabin iddiasının özellikle subjektif koşulları yönünden vukuu bulduğunun somut olayda ispatlanamamış olmasına göre taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 88,80 TL temyiz ilam harcının temyiz eden asıl davada davacı-birleşen davada davalıdan alınmasına, istek halinde aşağıda yazılı 58,60 TL harcın temyiz eden asıl davada davalı-birleşen davada davacıya iadesine, 23.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.