
Esas No: 2014/16925
Karar No: 2015/2386
Karar Tarihi: 23.02.2015
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/16925 Esas 2015/2386 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/06/2014 tarih ve 2009/279-2014/122 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi asıl davada davalı birleşen davada davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Asıl davada davacı vekili, müvekkili adına ... nezdinde tescilli çeşitli endüstriyel tasarımların bulunduğunu, aynı sektörde faaliyet gösteren davalının müvekkiline ait ürünleri taklit edip piyasaya sürdüğünü, bu eylemlerin haksız rekabete sebep verdiğini ileri sürerek endüstriyel tasarım hakkına tecavüzün önlenmesini, şimdilik 1.000 TL maddi tazminatın ticari faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili 23.03.2013 havale tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 20.000 TL"sına çıkarmıştır.
Davalı vekili, kendi adına tescilli tasarımları kullanan müvekkilinin ürünlerinin anonim nitelikle, yenilik ve ayırdedicilik vasıfları bulunmayan davacı adına tescilli tasarımlara benzemediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Birleşen dosyada davacı vekili, davalı adına tescilli ...., ...,.... (7, 11 ve 12 sıra nolu tasarımlar), ..., ... sayılı tasarımların yenilik ve ayırdedicilik vasıflarının bulunmadığını ileri sürerek anılan tasaramların hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Birleşen dosyada davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre, hükümsüzlük talepli birleşen davada sunulan delillerin bu yöndeki iddiayı ispat edemediği, asıl davada ise davalı tarafın davacı endüstriyel tasarımlarına tecavüz edecek şekilde üretim yapıp bu ürünleri satışa arz ettiğinin anlaşıldığı gerekçesiyle asıl davada davanın kabulüne, davacıya ait ...., ...., ..., ...., ... sayılı tasarımlara yönelik davalı tarafın kullandığı ve satışa arz ettiği ürünlerin tasarım hakkına tecavüz ettiğinin tespiti ve menine, davalının bu tasarımlara yönelik üretim ve satış yapmasının engellenmesine, davacıya ait her bir tasarım için 4.000 TL, 5 tasarım için 20.000 TL maddi tazmınatın 1.000 TL"si için dava tarihinden, 19.000 TL"si için ıslah tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile davalıdan tahsiline, birleşen hükümsüzlük davası yönünden ispat edilemeyen davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, asıl davanın davalısı, birleşen davanın davacısı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, asıl davada davalı birleşen davada davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, asıl davada davalı birleşen davada davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.024,65 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.