Tebliğname No : 1/B - 2011/408923
MAHKEMESİ : Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ ve NO : 09/09/2011, 2009/290 (E) ve 2011/604 (K)
SUÇ : Olası kastla öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya Muhalefet

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-a) Katılanın, 6136 sayılı Yasaya Aykırılık suçundan kurulan hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, katılan Musa vekilinin bu suçtan sanık M. S. hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin,
b) Sanık M. S. hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan zamanaşımı nedeniyle CMK.nun 223/8 maddesi uyarınca verilen davanın düşürülmesine ilişkin kararı temyizinde hukuki yararı bulunmadığından, sanık M. S.müdafiinin bu karara karşı hükmün gerekçesine yönelik olmayan temyiz isteminin CMUK.nun 317 maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- Sanık M. S. hakkında maktüle yönelik olası kastla öldürme, mağdur Musa"ya yönelik öldürmeye teşebbüs, sanık Ö. Y. hakkında mağdur Abdulkerim"e yönelik öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümler yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde bozma nedeni saklı kalmak kaydıyla suçların niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık M. S. müdafiinin sübuta, meşru savunmaya, haksız tahrikin derecesine, delillerin hatalı değerlendirildiğine, sanık Ö. Y. müdafiinin suç niteliğine, katılan Musa vekili ve katılan Abdulkerim vekilinin delillerin hatalı değerlendirildiğine, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
a) Sanık M. S. hakkında maktüle yönelik olası kastla öldürme, mağdur Musa"ya yönelik öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümler yönünden;
Oluşa ve dosya içeriğine göre; mağdur Abdulkerim"in olay tarihinde yanında diğer mağdur Musa ve tanıklar ile birlikte aralarındaki alacak meselesini konuşmak amacıyla maktülün işyerine gittiği, işyerinin önünde konuştukları sırada, aralarında tartışma çıktığı, bunun üzerine maktülün oğlu olan sanık M.S., işyerinin üst katına çıkıp camı kırdıktan sonra, "baba oradan çekil" diye bağırarak, üzerinde bulunan tabanca ile mağdurlar ve tanıklara doğru ateş etmeye başladığı, mermilerden birisinin maktüle isabet ederek maktülün ölümüne sebebiyet verdiği, mağdur Musa"nın da sırt bölgesinden almış olduğu iki mermi isabetiyle yaralandığı olayda;
5237 sayılı TCK.nun 30. maddesinde hedefte hataya yer verilmediği gözetilerek anılan yasa uyarınca sanığın eyleminin maktule karşı olası kasıtla öldürme, mağdur Musa"ya karşı ise kasten insan öldürmeye teşebbüs suçlarını oluşturduğu, 765 sayılı TCK. yönünden ise, eyleminin 765 Sayılı TCK"nun 52. ve 79. maddeleri yollamasıyla 448, 51/1, 59, 31, 33 maddeleri kapsamında tahrik altında kasten adam öldürme suçunu oluşturacağı ve 765 sayılı TCK.na göre yapılacak uygulamanın açıkça sanık lehine olduğu gözetilmeksizin, sanığın maktüle yönelik eylemi nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 82/1-d, 21/2, 62 ve 53 maddeleri, mağdur Musa"ya yönelik eylemi nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 81/1, 35/1-2, 29, 62 ve 53. Maddeleri uyarınca yazılı şekilde karar verilerek fazla ceza tayini,
b) Sanık Ö. Y. hakkında mağdur Abdulkerim"e yönelik öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden;
Sanığın, tabanca ile ateş ederek mağduru batın bölgesinden bir isabetle, sağ hemikolektomi ve ileotransversotomi girişimi nedeniyle hayati tehlike geçirecek, 25 gün mutad iştigaline engel teşkil edecek şekilde yaraladığı olayda; 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK"nun 35 maddesi uyarınca, meydana gelen zararın ağırlığına göre, alt ve üst sınırlar arasında makul bir ceza tayin edilmesi gerektiği, uyulmasına karar verilen bozma ilamı da bu doğrultuda olduğu halde, yazılı şekilde 15 yıl hapis cezasına hükmedilerek fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı olup, sanıklar Ö. Y. ve M. S. müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, kısmen resen de temyize tabi bulunan hükümlerin, kısmen tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (BOZULMASINA), 26.09.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.