Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/9182 Esas 2022/569 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : BURSA 5. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Bozulmuş veya değiştirilmiş gıda veya ilaçların ticareti
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Suç konusu içkilerin analiz sonuçlarının “kişilerin hayatını ve sağlığını tehlikeye sokacak biçimde bozulmuş veya değiştirilmiş” gıda maddeleri niteliğinde olup olmadığı hususunda Adli Tıp Kurumu veya bu konuda uzman bir kurum ya da kuruluştan rapor alınarak dosyadaki tüm deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle sonucuna göre sanığın hukukî durumunun belirlenmesi gerekirken eksik araştırma ile hüküm kurulması,
Kabule göre;
1- Hükmün ilk fıkrasında uygulama yeri bulunmayan “....delaletiyle 107/1. maddesi...” ibaresinin yazılması suretiyle hükmün karıştırılması,
2- Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bursa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/10/2010 tarih, 2010/392 esas ve 2010/892 karar sayılı ilamı ile 5607 sayılı Kanun'un 3/5. maddesi gereğince 5 ay hapis ve 600 TL adli para cezasının ertelenmesine karar verildiği, hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, tekerrüre esas alınan ilamla ilgili olarak yasal değişiklik sonrası bir uyarlama işlemi yapılıp yapılmadığının araştırılmasında zorunluluk bulunması,
3- TCK'nın 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, ayrıca 5275 sayılı Kanun'un 108/4. maddesi gereğince infazı kısıtlar biçimde 1 yıl denetim süresi belirlenmesi,
4- TCK'nın 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceği ihtarı yapılırken CMK'nın 232/6 maddesine aykırı olarak dayanak kanun maddesi olan TCK’nın 52/4. maddesinin gösterilmemesi,
5- Sanığın gözaltında geçirdiği sürenin TCK'nın 63. maddesi gereğince cezasından mahsup edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, 18.01.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.