MAHKEMESİ : VAN AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 31/01/2014
NUMARASI : 2012/595-2014/51

Taraflar arasında görülen tazminat ve iştirak nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili, dava dilekçesi ile; davacı ile davalının birlikte yaşadığını, davacının şiddete uğradığını, 4 tane çocuklarının olduğunu belirterek; davacı için 50.000.00.- TL maddi, 50.000.00.- TL manevi tazminat ve aylık 500.00.- TL nafaka, çocuklar için de aylık toplam 1.500.00.- TL nafaka ödemesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, cevap dilekçesinde; davanın reddini istemiştir .
Mahkemece; davacı yönünden nafaka talebinin reddine, tazminat talepleri yönünden Asliye Hukuk Mahkemesinin görevli olduğuna, çocuklar yararına 150.00.- şer TL iştirak nafakası takdirine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Evlilik dışı doğan çocuk yönünden babanın nafakayla yükümlü tutulabilmesi için, çocukla babası arasında soybağının kurulmuş olması zorunludur. T.M.K. 333.maddesinde; "Babalık davası ile birlikte nafaka istenir ve hakim, babalık olasılığını kuvvetli bulursa, hükümden önce çocuğun ihtiyaçları için uygun bir nafakaya karar verebilir." hükmü yer almaktadır. Eldeki dava babalık davası değildir. Babalık davası ile birlikte nafaka istenmemiştir. Çocuk ile anne arasındaki soybağı doğumla kurulur. Baba ile soybağı ise, tanıma, anne ile evlilik ve hakim hükmüyle kurulur. Soybağı ayrıca evlat edinme yolu ile de kurulur (TMK. m.282). Dosyada yeralan nüfus kaydından, çocukların baba adının Nadir, soyadlarının Kara olduğu, çocukların anne soyadı ile annenin nüfus kaydına tescillerinin yapıldığı anlaşılmaktadır. Diğer bir deyiş ile; davalı ile bu çocuklar arasında, kanunda gösterilen yöntemlerden biriyle bir soybağı kurulmadığı görülmektedir. Bu durumda, soybağının hüküm ve sonucu olan bakım yükümlülüğü davalı için gerçekleşmemiştir. Öyle ise, bu çocuklar ile ilgili davacı annenin nafaka isteğinin reddi gerekirken, bu husus dikkate alınmadan hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 22.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.