MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECEMAHKEMESİ : İzmir 7. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, alacağı muvazalı ve haczi düşmüş olduğu halde, sıra cetvelinde davalıya pay ayrıldığını ileri sürerek, davalının sıra cetvelinden çıkarılmasını, sıra cetvelinde davalıya ayrılan payın müvekkiline ödenmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, alacağının doğum tarihi dikkate alındığında, davacının davalıya karşı muvazaa iddiasında bulunamayacağı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verimiştir.
Bu karara karşı süresinde davacı vekilince temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
HMK"nın geçici 1/2. maddesi gereğince 01.10.2011 tarihi ve sonrasında açılmış davalar için HMK"nın hükümlerine göre temyize tabi olması halinde HMK’daki kesinlik sınırı uygulanacaktır.
Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesinin miktar veya değeri 40.000,00 Türk lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararları verildiği anda kesin olup temyiz edilemez. (HMK"nın 362/1-a). HMK"nın ek 1. madde gereğince Bölge Adliye Mahkemesi kararları yönünden 2018 yılı için temyiz kesinlik sınırı 47.530,00 TL’dir.
Somut olayda, davacı taraf, alacağının muvazaalı olduğunu ileri sürdüğü davalının sıra cetvelinden çıkarılmasını ve davalıya ayrılan payın kendisine ödenmesini talep etmiş olup, dava konusu sıra cetvelinde paylaşıma konu 20.871,48 TL’nin, 17.303,48 TL’sinin davalıya, 3.568,00 TL’sinin dava dışı vergi dairesine ödenmesine karar verilmiştir. Bu durumda, uyuşmazlık konusu miktar 17.303,48 TL olup, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre, bu tutarın yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 26.10.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.