MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 01/06/2012 tarihinden 01/06/2015 tarihine kadar dış ticaret- ihracat sorumlusu olarak çalıştığını, iş sözleşmesine haklı olarak son verdiğini belirterek kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda giriş ve çıkış saati yazılmadan, haftalık 15 saat fazla mesai yaptığı tespit ve kanaatine varıldığı belirtilerek davacının fazla mesai ücreti hesaplanmışsa da, bu rapora göre hüküm kurulması isabetsizdir. Zira, ilgili raporda çalışılan saat aralıkları ile bu sürelere uygulanan ara dinlenme süreleri gösterilmediğinden rapor bu anlamda denetime elverişli değildir.
Yasal çalışma sürelerinin üzerinde çalıştığını ispatla yükümlü olan davacı, bu iddiasını tanıklarla ispatlama yoluna gitmiştir. Davacı tanıkları, davacının hafta içi haftanın beş günü 08.00-18.00 saatlerinde çalıştığını söylemiş, cumartesi günü içinde tanık ... 08.00-15.00 saatleri arasında, diğer tanık ... cumartesi günleri saat 17.00"ye kadar çalıştıklarını ifade etmiştir. Davacı ise dava dilekçesinde cumartesi günleri 08.00-15.00 saatleri arası çalıştım demekle, cumartesi çalışma saatlerinin 08.00-15.00 olarak kabul edilmesi gerekmektedir.
Hafta içi saat 18.00 sonrası yapılan çalışmalarda ise tanık ... " Bazen iş yoğunluğundan dolayı 18.00 de çıkması gerekirken 21.00" e kadar çalıştığı oluyordu." derken, davalıca husumetli olduğu ileri sürülen tanık ... "Ortalama hafta içi her gün 2,5- 3 saat 18,00 den çalışıyorduk. " demekle, tanıklardan biri 18.00 sonrasında yapılan çalışmanın bazen olduğunu, diğer tanık ise her gün yapıldığını söylediğinden, bu tanıklar arasında da hafta içi saat 18.00 sonrası yapılan çalışma günleri konusunda da tam bir uyum olmadığı, buna göre davacının 18.00 saatinden sonrası için yaptığı çalışmayı net bir şekilde ispat edemediği görülmüştür.
Bu durumda davacının hafta içi 08.00-18.00 saatleri arasında günde 1 saat ara dinlenme süresi ile, cumartesi günleri de 08.00-15.00 saatleri arasında yarım saat ara dinlenme süresi ile çalıştığı, ve sonuçta haftalık 6,5 saat fazla mesai yaptığı anlaşılmıştır. Fazla çalışma ücretinin bu süreye göre hesaplanması gerekmektedir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 03.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.