MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi, iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücreti ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı işveren iş sözleşmesinin geçerli sebeple feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece feshin geçerli sebebe dayanmadığı gerekçesi ile feshin geçersizliğine ve davacı işçinin işe iadesine, işe başlatma tazminatının işçinin dört aylık ücret tutarı olarak ve çalıştırılmadığı boşta geçen süre için en çok beş aylık ücret ve diğer haklarının belirlenmesine karar verilmiştir.
Hüküm davalı taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
4857 sayılı Kanun"un 20. maddesinin 2. fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda davacının iş sözleşmesinin haklı ya da geçerli sebeple feshedildiği işverence ispat edilemediğinden mahkemece feshin geçersizliğine karar verilmesi isabetlidir. Mahkemece asıl işveren ile alt işveren arasındaki hizmet ilişkisinin muvazaalı olduğu tespiti isabetsizdir. Bu sebeple taşeron şirket nezdindeki işine iadesi gerekmektedir. Mahkeme her ne kadar işin teknolojik veya uzmanlık gerektirebilecek bir iş niteliğinde olmadığını belirtse de 5393 sayılı Bedeliye Kanunu"nun 67. maddesine göre belediyeler somut olaydaki gibi işlerinde ihale yoluna gidebilmektedir. Ayrıca, bir çok işyerinde temizlik, bakım, servis, yemek ve güvenlik gibi yardımcı işler taşeron şirket tarafından yerine getirilmektedir. Tüm bunlar dikkate alındığında, davalı belediyenin işe iade açısından herhangi bir sorumluluğu yoktur. Mahkemenin verdiği kararda işçinin boşta geçen süre için belirlediği beş aylık tazminat da yerinde değildir. Boşta geçen süreye ilişkin tazminat miktarı (ücret ve diğer hakları) 4857 sayılı Kanun"un 21. maddesinde en çok dört ay olarak geçmektedir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun"un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen sebeplerle:
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRMASINA,
2-İşverence yapılan FESHİN GEÇERSİZLİĞİNE ve davacı işçinin davalı şirket nezdinde İŞİNE İADESİNE,
3- Davacını kanuni sürede işe başvurmasına rağmen işverenin süresi içerisinde işe başlatmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının işçinin kıdemi, fesih şekli ve sebepleri dikkate alınarak işçinin dört aylık ücreti olarak belirlenmesine, her iki davalının da işe başlatmama tazminatından müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmalarına,
4-Davacının işe iade için işverene süresi içersinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar çalıştırılmadığı süre için doğmuş olan dört aylık ücret ve diğer haklarının davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine,
5-Karar tarihi itibariyle alınması gerekli olan 29,20 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 27,70 TL harcın mahsubu ile bakiye 1,50 TL karar ve ilam harcının davalılardan tahsili ile hazineye irad kaydına,
6-Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan tarifeye göre 1.800,00 TL vekâlet ücretinin davalılardan alınıp davacıya verilmesine,
7-Davacı tarafından yapılan 116,00 TL yargılama giderinin davalılardan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
8-Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kesin olarak 27.01.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.