Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, ücret alacağı, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, işveren tarafından haksız olarak iş sözleşmesinin feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini istemiştir.
Davalılar, ayrı ayrı davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshi uyuşmazlık konusudur.
Davacı, iş sözleşmesinin işverence sona erdirildiğini iddia etmiş, davalı işveren ise davacının 30.01.2011 tarihinde istifa ederek işten ayrıldığını savunmuştur. Mahkemece, davacının istifa ettiği beyanı dışında dosya kapsamına somut bir bilgi yada belge sunulmadığı gerekçesiyle davacının iş sözleşmesinin feshinin haklı sebebe dayanmadığına karar verilmiştir. Ancak davacının dosyaya sunulan işten ayrılmak istediğine dair 30.01.2011 tarihli dilekçesi ile davalı tanıklarının, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığına yönelik beyanlarının bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda mahkemece belirtilen hususlar değerlendirilmeli ve davacının istifa ettiği sonucuna ulaşılırsa kıdem ve ihbar tazminatı isteklerinin reddi gerekmektedir.
3-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda da uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davalı işyerinde asfalt işçisi olarak çalışan davacı işçi, aylık net 1.750,00 TL ücret aldığını iddia etmiş; davalı işveren ise ücret bordrolarında gösterildiği üzere asgari ücret olduğunu savunmuştur. Mahkemece, davacı tanık beyanlarına göre davacının aylık ücreti net 1.750,00 TL olarak kabul edilmiştir. Ancak davacının kıdemine, yaptığı işe, işyeri kayıtlarına ve 2011 yılı Ocak ayı maaşına ilişkin banka kaydına göre aylık ücret miktarının net 632,46 TL olarak kabul edilerek işçilik alacaklarının bu miktar dikkate alınarak hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
4-Taraflar arasında fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanmasında kış dönemi için esas alınan çalışma süresi konusunda uyuşmazlık vardır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının tüm çalışma döneminde haftada yirmibir saat fazla çalışma yaptığı saptanmış ise de; kış aylarında asfalt döküm işlerinin yavaşladığı emsal dosyalardan anlaşılmakla ve bu dosyadaki davalı tanık beyanları da dikkate alındığında, kış aylarında 07:30-18:00 saatleri arasında çalıştığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Kış ayları için fazla çalışma alacağı bu kabule göre ve bir saat ara dinlenme süresi de düşülmek suretiyle yeniden hesaplandıktan sonra sonuca gidilmelidir.
Ayrıca 2010 yılı Aralık ayına ilişkin imzasız ücret bordrosunda fazla çalışma tahakkuku bulunup anılan döneme ilişkin olarak sunulan banka dekontu ile de uyumlu olduğundan söz konusu ödemenin hesaplamadan mahsubu gerekmektedir.
5-Hafta tatili ücret alacağı yönünden ise; mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının tüm çalışma döneminde hafta tatillerinde çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de; işyerinde kış döneminde ayda iki hafta tatilinde çalışma yapıldığı davalı tanık beyanlarından ve mevsim şartlarından anlaşılmakla kış ayları için hafta tatili alacağının bu kabule göre hesaplanarak sonuca gidilmelidir.
Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.