MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı harici satım sözleşmesi nedeniyle ödediği , 72.000,00 USD"nin fiili ödeme tarihindeki kur üzerinden 3095 sayılı Kanunun 4/a maddesi gereğince 16.07.1994 tarihinden itibaren Devlet Bankalarının Amerikan Doları üzerinden açılmış bir yıl vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek faiz oranı uygulanarak davalıdan tahsilini talep etmiş , yerel mahkemece yapılan yargılama neticesinde ; “Davanın Kabulü ile , 72.000,00 USD alacağın davalıdan tahsili ile davacı tarafa verilmesine, Dava sebepsiz zenginleşme davası olup, 72.000,00 USD"nin tahsili sırasında aynı anda dava konusu taşınmazın davacı tarafa iadesine, Taşınmazın iadesi gerçekleşmediğinden davacı tarafın faiz isteminin reddine,” karar verilmiş, hüküm davacı vekili ve davalı vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin tüm , davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, 23.11.1990 gün 3678 sayılı yasa ile değişik Borçlar Kanunun 83. maddesi; 6098 sayılı Borçlar Kanunu"nun 99/3. maddesi hükmüne göre yabancı para borcunun vadesinde ödenmemesi halinde alacaklı bu borcu vade veya fiili ödeme günündeki rayice göre Türk parası ile ödenmesini isteyebilir.
Somut olayda davacı dava dilekçesinde; 72.000,00 USD"nin fiili ödeme tarihindeki kur üzerinden davalıdan tahsilini talep ettiğine göre anılan madde uyarınca 72.000,00 USD"nin fiili ödeme tarihindeki kur üzerinden Türk lirası karşılığının davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekir.
Mahkemece; bu hüküm gözetilmeksizin 72.000,00 USD"nin davalıdan tahsiline karar verilmiş olması doğru görülmemiş ise de; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden hükmün 1. fıkrasındaki " ...72.000,00 USD alacağın davalıdan tahsili ile davacı tarafa verilmesine" cümlesinin hükümden çıkartılarak yerine "... 72.000,00 USD”nin fiili ödeme tarihindeki T.C Merkez Bankasının efektif satış kuru üzerinden hesaplanacak Türk Lirası karşılığının davalıdan tahsiliyle davacıya ödenmesine, " ifadesi yazılmak suretiyle hükmün HUMK md.438/7 md. uyarınca düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 3.40 TL bakiye temyiz harcının temyiz eden davacıya, 6.841.85 TL bakiye temyiz harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, 24.12.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.