Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 89/2-b, 62/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, yaralanmaların niteliği , meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın asli kusurlu olduğunun mahkemece de kabul edildiği somut olayda, temel cezanın asgari hadden daha fazla uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, katılan ..."in direksiyona el atması sonucu kazanın meydana geldiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Somut olayda sanığın eyleminin TCK"nın 89/4. maddesi kapsamında kaldığı, mahkemece sanık hakkında TCK"nın 89/4 maddesi gereğince temel ceza belirlendiği ve bilinçli taksir hükümleri uyarınca yapılan arttırımdan sonra taksirle bir kişinin yaralanması suçunda uygulama alanı bulan TCK 89/2-b maddesi gereğince bir kezde cezadan ½ oranında arttırım yapılarak sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükümde tayin olunan cezadan TCK"nın 89/2-b maddesi gereğince arttırım yapılan 3. paragrafının hükümden çıkartılması ve hükmün 4. paragrafındaki ""15 ay"" ibaresinin çıkartılarak yerine "" 10 ay "" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.