Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/19390 Esas 2022/828 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dini inanç ve duygularının istismarı suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkûmiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 18.04.2011 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 17.10.2012 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
2860 sayılı Yardım Toplama Kanunu 7. ve 10. maddelerine istinaden Kula Kaymakamlığının 12.09.2008 tarih ve 760 olur sayılı yazıları ile sanık ve temyiz dışı sanıklara yardım toplama iznine ait kimlik belgesi düzenlemek suretiyle her biri 5 TL değerinde olan 2000 adet noter tasdikli biletler ile ilçe sınırları içerisinde yardım toplama izni verildiği, ancak sanığın bu izindeki yetkiyi aşarak harici biletler bastırıp bunları satarak menfaat temin ettiğinin kabul edildiği olayda; somut olayda TCK’nin 158/1-a maddesinde düzenlenen suçun unsurlarının oluşmadığı, sanığın eyleminin 2860 sayılı Kanun'un 29/1. maddesinde düzenlenen kabahat filini oluşturduğu gözetilmeden sanık hakkında TCK’nin 158/1-a düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkûmiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak sanığın eylemine uyan 2860 sayılı Kanun'un 29/1. maddesinde öngörülen idari para cezasının miktarına göre, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu 20/2-c maddesinde yazılı zamanaşımının, eylemin gerçekleştiği 01.10.2008 tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK'nin 322 ve Kabahatler Kanunu'nun 24. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan Kabahatler Kanunu'nun 20/1. maddesi uyarınca sanık hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 19.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.