Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 17.05.2019 tarihli, 2018/1423 Esas, 2019/2050 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davacı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davacının hakkında uygulanmış olan konutu terk etmeme şeklindeki adli kontrol kararın 06.10.2016 tarihinde kaldırılmış olmasına rağmen durumun fark edilmeyerek 10.03.2017 tarihine kadar hukuka aykırı olarak uygulanmaya devam edilmesi nedeniyle asgari ücret üzerinden hesaplanacak maddi ve 2.000.000 TL manevi tazminatın yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin davada, yerel mahkemece 6.945,25 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde;
Davacı hakkında Gebze Cumhuriyet Başsavcılığınca, Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs etme, Türkiye Cumhuriyeti Hükümetini ortadan kaldırmaya veya görevini yapmasını engellemeye teşebbüs etme ve silahlı terör örgütüne üye olma suçları yönünden 18.07.2016 tarih ve 2016/13003 soruşturma no ile soruşturma evrakı açıldığı, bu kapsamda davacının tutuklama istemiyle Gebze Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından Gebze 2. Sulh Ceza Hakimliğine mevcutlu olarak gönderildiği, Gebze 2. Sulh Ceza Hakimliğinin 19.07.2016 tarih 2016/255 sorgu nolu sorgusunda davacı hakkında Gebze Cumhuriyet Başsavcılığının tutuklama talebinin reddi ile CMK’nın 109/3-a maddesi gereğince yurt dışına çıkamamak suretiyle adli kontrol altına alındığı, bu karara Gebze Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından itiraz edilerek tutuklamaya yönelik davacı hakkında yakalama emri düzenlenmesi talep edilmesi üzerine yapılan itiraz neticesinde Gebze 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 21.07.2016 tarih 2016/2641 değişik iş sayılı kararı tutuklama talebinin reddine karar vererek davacı hakkında yurt dışına çıkamamak adli kontrol kararı yanı sıra CMK’nın 109/3-j maddesi gereğince davacının konutunu terk etmemek üzere adli kontrol altına alınmasına karar verildiği,
İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 25.12.2017 tarihli cevabından anlaşılacağı üzere davacının, kurumlarında, konutu terk etmemek şeklindeki adli kontrol dosyalarının infaz işlemleri 19.08.2016 tarihinde elektronik kelepçe takılmak suretiyle başlamış olduğu,
Davacı hakkında hükmedilen adli kontrol tedbiri hakkında, Ankara 3. Sulh Ceza Hakimliğinin 06.10.2016 tarihinde 2016/5174 değişik iş sayılı kararı ile; Gebze 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 21.07.2016 tarih 2016/2641 ceza değişik iş dosyası sayılı, Gebze 2. Sulh Ceza Hakimliğinin 19.07.2016 tarih 2016/255 ceza sorgu Gebze 2. Sulh Ceza Hakimliğinin 2016/255 ceza sorgu kararlarına istinaden, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 04.10.2016 tarih ve 2016/104109 sayılı yazılarıyla bulundukları talep üzerine, Gebze 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 21.07.2016 tarih ve 2016/2641 değişik iş sayılı kararı ile uygulanan CMK’nın 109/3-j maddesince verilen konutu terk etmemek adli kontrol kararının kaldırılmasına karar verildiği, fakat bu kararın ilgili kurumlara bildirilmediği,
Davacının 16.02.2017 tarihli dilekçesi ile hakkında uygulanan konutu terk etmeme şeklindeki adli kontrol kararının kaldırılmasına yönelik talebi üzerine Samsun Cumhuriyet Başsavcılığınca 10.03.2017 tarih, 2017/6298 soruşturma nolu dosyası ile davacı hakkındaki konutu terk etmeme şeklindeki adli kontrolün kaldırılmasının talep edildiği ve talebi inceleyen Samsun 2. Sulh Ceza Hakimliğince 10.03.2017 tarih, 2017/1740 değişik iş sayılı kararı ile davacı hakkındaki konutu terk etmeme şeklindeki adli kontrol kararının Ankara 3. Sulh Ceza Hakimliğinin 06.10.2016 tarih, 2016/5174 değişik iş sayılı kararı ile kaldırılmış olduğunun anlaşılması nedeniyle talep hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi üzerine davacı hakkında konutu terk etmeme kararının kaldırılmış olduğun farkına varılarak uygulanmasına devam edilen tedbirin aynı gün denetimli serbestlik yetkililerinin gelerek elektronik kelepçenin çıkarılması suretiyle tedbire son verildiği belirlenmiştir.
Buna göre; davacı hakkında uygulanan adli kontrol tedbiri nedeniyle oluştuğu anlaşılan zararın CMK"nın 141/1. maddesi kapsamında açıkça lafzi olarak belirtilmediği, ancak 18.06.2014 tarih ve 6546 sayılı Kanunun 70. maddesiyle CMK"nın 141. maddesine eklenen 3. fıkradaki "Birinci fıkrada yazan hâller dışında, suç soruşturması veya kovuşturması sırasında kişisel kusur, haksız fiil veya diğer sorumluluk hâlleri de dâhil olmak üzere hâkimler ve Cumhuriyet savcılarının verdikleri kararlar veya yaptıkları işlemler nedeniyle tazminat davaları ancak Devlet aleyhine açılabilir" şeklindeki düzenleme nazara alındığında, davacı hakkında kaldırılmış olmasına rağmen uygulanmaya devam edilen adli kontrol tedbiri nedeniyle davacı yararına (hak ve nasafet ilkelerine uygun) makul oranda maddi ve manevi tazminata hükmedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiş, davacının talep dilekçesinde hükmedilen tazminat miktarlarına uygulanacak yasal faizinin başlangıcının belirtilmemiş olması nedeniyle faiz başlangıcının dava tarihinden başlatılmasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bu hususa ilişkin düzeltilerek onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacının hükmedilen tazminat miktarının az olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesinin 17.05.2019 tarihli, 2018/1423 Esas, 2019/2050 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 22.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.