Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/1, 5237 sayılı TCK"nın 62/1, 52/2, 63/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin reddine dair ek karar, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hüküm sanığın yokluğunda verildiğinden, gerekçeli kararın, başka suçtan ceza evinde bulunduğu tespit edilen sanığa tebliği için ceza evine gönderildiği, ceza evinden 10/05/2016 tarihli üst yazı ile gönderilen tebliğ tebellüğ belgesi içeriğinin incelenmesinden, kararın sanığa 05/05/2016 tarihinde tebliğ edildiğinin anlaşıldığı, buna göre, sanığın 17/06/2016 tarihli temyiz istemi süresinde değil ise de, 5271 sayılı CMK"nın 35/3. maddesinde, “İlgili taraf serbest olmayan bir kişi veya tutuklu ise, tebliğ edilen karar kendisine okunup anlatılır” düzenlemesine yer verilmiş olup, 05/05/2016 tarihli tebliğ tebellüğ belgesinde, sözü edilen hükme aykırı olarak sanığa kararın okunup anlatıldığının belirtilmemesi sebebiyle, sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek ve temyiz isteminin reddine ilişkin 21/06/2016 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olarak, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek infaz aşamasında uygulanması mümkün görülmüştür.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Bozma ilamı doğrultusunda sanığın 2863 sayılı Kanunun 65/1. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verildiği halde, suçun “korunması gerekli taşınmaz kültür varlığına kasten zarar verme” yerine “kültür varlığı bulmak amacıyla izinsiz olarak kazı yapma” şeklinde gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının (2) numaralı bendinin ilk paragrafında yer alan “kültür varlığı bulmak amacıyla izinsiz olarak kazı yapmak” ibaresi hükümden çıkarılarak yerine, “korunması gerekli taşınmaz kültür varlığına kasten zarar verme” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.