Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1-Sanık ... hakkında TCK"nın 85/1, 22/3, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-Sanıklar ... ve ... hakkında TCK"nın 281/1,62. maddeleri ile CMK"nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Taksirle öldürme suçundan sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hüküm ile sanıklar ... ve ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar sanık ... müdafi ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
1-Sanıklar ... ve ... hakkındaki kararlara yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı nazara alınarak, katılanlar vekilinin temyiz isteminin, itiraz mahiyetinde değerlendirilmesi suretiyle CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE;
1-Sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafi ile katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Olay gecesi saat 20.30-21.00 sıralarında sürücü belgesi bulunmayan sanığın sevk ve idaresindeki 1996 model beyaz renkli kamyonet ile aydınlatmanın bulunmadığı, bir bölümünde yol genişletme çalışması olması sebebiyle iki yönlü işleyen, çıkış eğimli, meskun mahal dışı ve hız sınırı 50 km olan Devlet yolunda seyirle olay yerine geldiğinde, sanığın seyrine göre yolun solundan yola girip karşıdan karşıya geçmekte olan ve üzerinde siyah mont bulunan öleni fark etmesine rağmen, aracını durduramayarak aracının sağ ön tampon ve farı ile ölene sağ şeritte çarpması sonucu ölenin 24 metre ileri fırladığı, sanığın ise durmadan olay yerinden ayrıldığı, araca ait sağ şeritte 11.8 metre sol ön teker lastik fren izi ile olay yerinden 500 metre önce soldan daralan kaplama yol ve 50 km hız sınırı levhalarının, çarpma noktasından 36 metre ileride sollama yasağı levhasının, kaza noktasından 200 metre ileride 4 yönlü kavşağın, olay yeri petrol istasyonu önünde ana yol-tali yol kavşağı ve sollama yasağı levhalarının bulunduğu, ertesi gün sabah olay yerindeki petrol yakınında yol kenarında ölü bir şahsın bulunduğunun 155"e ihbar edilmesi üzerine olay yerine gidilmesi ile çarpan araca ait olay yerine dağılan araç parçaları bulunarak yapılan araştırmalarda olay yerinde bulunan araç parçalarından çarpan aracın marka ve modeli hakkında bilgi edinilip olaya konu ilçe ile civar ilçelerin sanayi sitelerinde yapılan araştırmalar sonucu, sanığın, temyize gelmeyen diğer sanıklar ... ve ..."ın yardımları ile tamirci şahıslar temin ederek aracının kırık olan farını, tamponunu ve panjurunu değiştirtip tamir ettirdiği, kolluk görevlileri tarafından ilk olarak aracı tamir eden şahıslara, bu şahısların beyanları ile de sanığa ulaşıldığında sanığın tutanaklara yansıyan ilk beyanlarına göre; olay gecesi saat 20.30-21.00 sıralarında aracı ile rahatsızlanan yengesini hastaneye götürdüğü sırada, birden yol çizgisi ile sağ stabilize yolun tam ortasında genç bir şahsı fark ettiği, frene basmasına rağmen duramayarak bu şahsa çarptığı, olay yerinde hiç durmadan araçla seyrine devam ettiği anlaşılmış; sanığın aracının arızalı olan parçaları çuvallar içerisinde sanığın evinde ele geçirilmiş; araç üzerinde yapılan teknik incelemede; aracın arka frenlerinin her ikisinde de %40-%45 aralığında sapma olduğu tespit edilmiş; yine sanık hakkındaki adli raporlar incelendiğinde, sanığın görme düzeyleri itibariyle gece ve gündüz araç sevk ve idare etmesinin mümkün olmadığı anlaşılmış olup;
Her ne kadar somut olayda sanık hakkında yapılan yargılama sonunda sanığın bilinçli taksirle öldürme suçundan cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; sanık beyanlarına göre kazanın akşam saat 20.30-21.00 arasında meydana geldiği, ölenin ise ertesi gün sabah saat 07.00 sıralarında olay yerinde ölü olarak bulunduğu, akabinde saat 08.50 de hastaneye getirilerek ölü muayene işlemine başlanıp, saat 10.15 te düzenlenen ölü muayene tutanağında ölümün ölü muayenesinin yapıldığı saatten 5 ila 7 saat önceki bir zaman diliminde gerçekleştiğinin belirtildiği, sanığın soruşturma aşamasında alınan ilk beyanları ve aracındaki tanıkların yine soruşturma aşamasında alınan ilk beyanları ile sabit olduğu üzere çarpma sonrası olay yerinde durmadan ayrıldığı, olay yerinin meskun mahal dışı olması, krokilere göre etrafında ekili tarlalar ile benzin istasyonlarının bulunması, olay saati gece olup olay yerinde aydınlatmanın bulunmaması hususları hep birlikte değerlendirildiğinde, sanığın bir şahsa çarptığını bildiği, olay yerinde durup çarptığı kişiyi kontrol edip sağlık görevlilerini olay yerine çağırması ve kolluk görevlilerine haber vermesi durumunda ölenin hayatını kurtarma olanağı bulunmasına rağmen, olay yerinden hiç durmadan ayrıldığı, önceden gerçekleştirdiği bu davranışın başkasının hayatı için bir tehlike oluşturduğu ve bu fiilden kaynaklanan neticeyi önleme yükümlülüğü doğduğu halde, hareketsiz kalıp kimseye haber vermeyerek olay yerinden ayrılıp, bu imkanı kullanmadığı anlaşılmakla, ölüm saatinin net olarak belirlenmesi bakımından Adli Tıp Kurumu 1. İhtisas Kurulu"ndan rapor alınması suretiyle sanığın eyleminin TCK’nın 83. maddesinde belirtilen suçu oluşturup oluşturmadığının belirlenmesinde zorunluluk bulunması sebebiyle, bu suçla ilgili delilleri tartışma ve davaya bakma görevinin 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 12. maddesi uyarınca ağır ceza mahkemesinin görevine girdiği ve görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 21.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.