MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Hasımsız olarak görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02/07/2014 tarih ve 2013/277-2014/110 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı .... vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin aile şirketi olduğunu, şirket ortaklarının daha önce mesken olarak kulandıkları gecekondu tabir edilen konutu 4-5 seneden beri depo olarak kullandıkarını, müvekkillerine ait ticari defter ve belgelerin burada muhafaza edildiğini, depoda meydana gelen hırsızlık olayında ..."nin 2000 ila 2012; ..."ne ait 2005 - 2009 yıllarına ait ticari defter ve belgelerin çalındığını ileri sürerek zayi belgesi verilmesini talep etmiştir. Davacı vekili, ... için açtıkları davanın tamamından; ... için açtıkları davada 2008 ve öncesi yıllara ilişkin defter ve belgelere yönelik zayi taleplerinden feragat etmiştir.
Mahkemece iddia, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre davacı vekilinin ... için açılan davanın tamamından; ... için açılan davada 2008 ve öncesi yıllara ilişkin zayi taleplerinden feragat ettiğinden HMK"nun 307 ve 311. maddeleri uyarınca karar verilmesine yer olmadığına; davacı ..."ne ait diğer ticari defterler ve belgelerin zayi talebi bakımından görülen davada davacı ..."nin depo olarak kullanılan adresi vergi dairesine bildirmeyerek ve tüm ticari defter ve belgelerini şirketle yasal ilişkisi bulunmayan, "gecekondu" niteliğindeki yerde muhafaza ederek basiretli tacir gibi davranmadığı, defterlerin korunması için gerekli özeni göstermediği, davacının ticarî defter ve kayıtlarının 2010 yılı Mart, Eylül ve Kasım dönemleri itibariyle KDV yönünden incelenmesi sonucunda toplam 87.320,34 TL tutarında sahte belge kullanıldığının tespit edilmesi sebebiyle KDV yönünden cezalı tarhiyat yapılmasının gerektiğinin bildirilmesi karşısında dava konusu defter ve evrakın ekonomik değer taşımadığı halde çalınmasının hayatın olağan akışına uygun bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı .... vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı .... vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı .... vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.