MAHKEMESİ : Adana 4. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/03/2013
NUMARASI : 2011/143-2013/308

Dava dilekçesinde, davacı yönetimin kira sözleşmesi uyarınca eski kira bedellerini alma yetkisi olduğu konusunda karar verilmesi ve A Blok yönetiminin almış olduğu kararların iptali istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı yönetim vekili ve davalı yönetim kurulu başkanı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava birden çok parsel üzerinde kurulu bulunan sitede, site üst yönetimi tarafından D..Ap.. A Blok yönetimine karşı açılan ve üç bloğa ait ortak işyerlerinin kira bedellerini toplama yetkisinin üst yönetim olan D.. Apa... Yönetim Kuruluna ait olduğuna dair bir karar verilmesi ile bu konularda D..Apa..A Blok yönetiminin almış olduğu 08.11.2010 tarihli genel kurul kararlarının iptali istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelerle, tapu kayıtlarının incelenmesinde; davaya konu sitenin birden fazla parsel üzerinde kurulu olduğu ve Kat Mülkiyeti Yasası"nda değişiklik yapılmasına ilişkin 5711 Sayılı Kanunun 22. maddesi ile Kat Mülkiyeti Yasası"nın 66 ve devamı maddelerinde düzenlenen Toplu Yapılara İlişkin Özel Hükümler uyarınca sitede henüz toplu yapı yönetimine geçilmediği anlaşılmaktadır. Bu nedenle uyuşmazlıkta kat mülkiyeti hükümlerinin değil, genel hükümlerin uygulanması gerekmektedir. Buna göre görev hususu da genel hükümler uyarınca belirlenmelidir.
Hukuki uyuşmazlıklarda asliye hukuk mahkemelerinin görevi asıl, sulh hukuk mahkemesinin görevi ise istisnadır. Özel bir kanun hükmü ile açıkça sulh hukuk mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen bütün dava ve işler asliye hukuk mahkemesinde görülür. Bu nedenle mahkemece, genel hükümlere göre asıl görevli mahkeme olan asliye hukuk mahkemesinde bakılmak üzere dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, esas hakkında hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 22.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.