MAHKEMESİ : ... .. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/09/2014
NUMARASI : 2012/355-2014/483


Taraflar arasında görülen davada ... ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 15/09/2014 tarih ve 2012/355-2014/483 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin murisi ... ..."ın sağlığında bütün mevduatını ... Bankası ... Şubesinde topladığını, müteveffanın her aybaşı bankaya gittiğinde yaşlılığı sebebiyle kendisine yardımcı olacağını söyleyerek güvenini kazanan bankanın yetkili servis memuru ... ..."in murisin yaşı ve şeker hastası olması nedeniyle gözlerinin iyi görmemesinden de yararlanarak kendisine para ödemediği halde ödenmişcesine tediye fişleri imzalattığını ya da imzasını taklit ettiğini, böylelikle müteveffanın tahminen 120.000,00 TL"ye yakın parasını onun rızası hilafına kendi zimmetine geçirdiğini ve haksız kazanç elde ettiğini, davalı banka çalışanı ... ..."in bu şekilde başka müşterilerinde paralarını zimmetine geçirdiği gerekçesiyle açılan ceza davası sonucunda hapis cezasına mahkum edildiğini, davalı bankanın BK 100. maddesi gereğince kusursuz sorumlu olduğunu ileri sürerek şimdilik 8.000,00 TL"nın reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, 26.05.2014 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 23.802,88 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; yapılan soruşturma sonucunda davacının murisinin banka çalışanına borç verdiğinin anlaşıldığını, ceza yargılamasında davacının murisinin parasının zimmete geçirilmediği ve suç oluşmadığının tespit edildiğini, tediye fişlerini imzalayarak davacı murisinin ağır kusurlu olduğunu, ortaya çıkan zarar ile banka arasındaki illiyet bağının kesildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; davacının murisi ... ..."ın hesabından davalı banka çalışanı ... ... tarafından toplam 88.782,88 TL çekildiği ve bu tutarın 64.980,00 TL"sinin davacının murisinin hesabına yatırıldığı, ancak çekilen paraların 23.802,88 TL"sinin iade edilmediği, davalı banka çalışanının güvene dayalı olarak yaptığı işlemlerden dolayı da davalı bankanın adam çalıştıranın sorumluluğu hükümlerine göre sorumlu olduğu gerekçesiyle 23.802,88 TL alacağın 8.000,00 TL"sine 02/11/2011 dava tarihinden, 15.802,88 TL"sine ise ıslah tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve muris tarafından imzalı boş dekontların üçüncü bir şahsa değil de, davalının çalışanına verilmiş olması nedeniyle BK"nın 100. maddesi gereğince davacıya kusur izafe edilemeyecek olmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 07/12/2015 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI

Dava, davalı banka görevlisinin zimmetine geçirdiği iddia edilen paralar nedeniyle, adam çalıştıran sıfatıyla banka aleyhine açılan tazminat davasıdır.
Bankalar, mevduat sahiplerine yatırılan mevduatı iadeden kaçınamazlar. Ancak, usulsüz işlemlerin gerçekleşmesinde, ispatlandığı takdirde mevduat sahibinin müterafık kusurundan sözedilebilir ve banka bu kusur oranı üzerinden hesap sahibinin alacağından mahsup talebinde bulunabilir.
Dava konusu olayda, tediye fişlerinin muris tarafından imzalandığı yerel mahkemenin kabulündedir. Ancak, muris tarafından imzalı boş dekontların, davalının çalışanına verilmiş olmasının, mevduat sahibi yönünden müterafık kusur teşkil edip etmediği hususu yerel mahkemece değerlendirlmemiştir.
Mevduat sahibi tarafından, banka çalışanına imzalanmış boş dekontların verilmesi, davalı bankanın çalışanlarını denetlemesini güçleştirmekte ve dolayısıyla bankanın zarara uğramasına yol açabilmektedir.
Bu nedenle, mevduat sahibinin müterafik kusuru yönünden değerlendirme yapılmadan, eksik incelemeye dayalı olarak verilen yerel mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşünde olduğumdan, sayın çoğunluğun onama kararına katılmıyorum.07.12.2015