Tebliğname No : 1 - 2012/69565
MAHKEMESİ : Elbistan Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 18/06/2009, 2008/138 (E) ve 2009/145 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, taksirle ölüme neden olma, 6136 sayılı kanuna muhalefet

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-a) Sanıklar Hakan ve A. K. müdafiinin duruşma talebinin cezanın miktarı itibariyle CMUK.nun 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
b) Sanık U. K. müdafiinin sanık hakkında verilen beraat kararının gerekçesine yönelmeyen temyizinde hukuki menfaati olmadığından, temyiz talebinin,
c)Av. B. Ş. katılan Hulusi’yi temsile yetkisi bulunmadığından katılan Hulisi yönünden temyiz talebinin,
d)Katılan-sanık M.. T..’nin Ali ve H. K. yönelik kasten yaralama, sanıklar K. T. ve B.. T..’nin H. K. yönelik kasten yaralama suçları yönünden; para cezasına ilişkin 18/06/2009 tarihli mahkûmiyet hükmü CMUK.nun 305/1 maddesi uyarınca kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiilerinin temyiz isteminin,
CMUK.nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
e) Katılanların 6136 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan açılan davaya katılma ve bu suçtan kurulan hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, katılan-sanık Mehmet Teke vekilinin, sanık F. D. hakkında 6136 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan verilen beraat kararına yönelen temyiz talebinin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiş, sanık B.. T.. hakkında 6136 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan verilen beraat kararı, bu hükme yönelik temyiz talebinde bulunulmadığından inceleme dışı bırakılmıştır.
f) Gerekçeli karar başlığında maktulden katılan P. T. ile çocukları Ali, İsmail, Vasıf ve İrem’in gösterilmemesi, mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
g) Sanık A. T. kasten yaralama suçları yönünden; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08/05/2012 tarih ve 2012/153 esas 2012/179 karar sayılı ilamı uyarınca, sabıka kaydının sanığın yüzüne karşı okunup diyeceğinin sorulması karşısında, iddianamede talep olunmayan TCK.nun 58. maddesinin uygulanması nedeniyle CMK.nun 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı verilmesine gerek bulunmadığı anlaşıldığından, bu hususa yönelen tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
2-a) Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 20/10/2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere; sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden aynı kişiye yönelik öldürmeye teşebbüs suçunun failleri olarak yargılanan ve aralarında menfaat çatışması bulunan sanıklar Hakan ve A. K.ayrı ayrı müdafiiler tarafından temsil edilmeleri gerekirken aynı müdafii tarafından temsil edilmeleri suretiyle 1136 Sayılı Avukatlık Yasasının 38 ve 5271 sayılı CMK.nun 152. maddesine aykırı davranılması,
b) Sanık H.B. suçu yönünden; iki yıldan altı yıla kadar hapis cezası öngören TCK.nun 85/1.maddesiyle yapılan uygulama sırasında gerekçeli kararın 25. sayfasında “…sanık hakkında tayin edilen ceza takdiren alt sınırdan takdir edilmiştir” denildiği halde, hüküm fıkrasında TCK.nun 85/1 maddesi uyarınca alt sınırdan uzaklaşılarak 2 yıl 6 ay hapis cezası verilmesi suretiyle gerekçeyle uygulama arasında çelişki yaratılması,
Bozmayı gerektirmiş olup,sanık H. K. müdafii,sanık A. K. müdafiileri, katılan Pınar, M.. T.., katılan sanık A. T., sanık B.. T.. müdafiinin,sanıklar Hüseyin ve Furkan müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, mahkumiyet ve beraata dair hükümlerin bu nedenlerle ve irtibat nedeniyle CMUK.nun 321. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeksizin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), sanık Ali Kayıran’a verilen cezanın miktarı ve tutuklulukta geçirdiği süre dikkate alınarak sanık ve sanık müdafilerinin tahliye talebinin reddine 17/12/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.