MAHKEMESİ : 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... vekili, 09/10/2012 havale tarihli dilekçesiyle; vekil edenin 1990 yılında imar ile oluşmuş 1307 ada 6 sayılı parseli tapudaki yüzölçümüne güvenerek satın aldığını, parselin üzerine bina yapmak için Belediyeye başvurulduğunda taşınmazın komşu köyde bulunan 900 sayılı parsel üzerine 193,60 m² bindirmeli olması nedeniyle belediye tarafından imar çapı verilmediğini, yine Belediye tarafından imar ile oluşan ve komşu 900 sayılı parsel ile bindirmeli olan 193,60 m² düşüldükten sonra 1307 ada 6 sayılı parselin geriye kalan kısmı için imar çapının verilemeyeceğinin bildirildiğini, daha Tapu Müdürlüğü tarafından bu hatanın düzeltilmesi için müvekkiline yazı gönderildiği ve dava açmak için bir aylık süre tanındığını ancak müvekkili tarafından açılan davanın reddedildiği, müvekkilinin bu şekilde taşınmazının yüzölçümünün küçülmesi ve üzerine bina yapamaması nedeniyle zarar gördüğünü ve bu zarardan davalıları sorumlu olduğunu belirterek şimdilik 250.000,00.-TL maddi tazminatın yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili isteğiyle dava açmıştır.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalı ... Belediyesi hakkında açılan davanın husumet nedeniyle reddine, Hazine aleyhine açılan davanın kabulüne ve 250.000,00.-TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, davalı Hazine vekilinin temyizi üzerine, Yargıtay 5. Hukuk Dairesinin 01/04/2014 tarih ve 2013/23549 - 2014/9122 sayılı kararı ile hüküm bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; “davalı ... Belediye Başkanlığı hakkındaki davanın husumetten reddine, davalı Hazine hakkında açılan davanın ise kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak; dava konusu taşınmazın 193,60 m2"lik bölümünün Kadastro Kanununun 22. ve Medeni Kanununun 1026. maddeleri gereğince tapudan terkin edilip edilmediği araştırıldıktan sonra, terkin edilmiş ise;
Taşınmaz mal arsa niteliğinde olup, arsaların bedelinin değerlendirme gününden önceki özel amacı olmayan emsal satışlara göre hesaplanması zorunludur.
Bu itibarla, emsal satışların değerlendirme tarihi olan dava tarihindeki karşılıklarının fiyat artış endekslerinin uygulanması suretiyle tespiti, bundan sonra emsal ile dava konusu taşınmazın eksik ve üstün yönlerinin neler olduğu ve oranları açıklanmak suretiyle değer biçilmesi gerekirken, bilirkişi raporunda bu yönteme uyulmadan değer biçilmiştir.
Bu nedenle, taraflara dava konusu taşınmaza yakın bölgeden, benzer yüzölçümlü ve yakın tarihli satışları bildirmeleri için imkan tanınması, lüzumu halinde resen emsal celbi yoluna
gidilmesi ve yeniden oluşturulacak bilirkişi kurulu ile keşif yapılarak rapor alınması ve değerlendirme tarihi olan 2008 yılında dava konusu taşınmaz ile bilirkişi kurulunca emsal kabul edilecek taşınmazların, Arsa Metrekare Rayiç Bedeli Takdir Komisyonu tarafından belirlenen emlak vergisine esas olan m2 değerleri, ilgili Belediye Başkanlığı Emlak Vergi Dairesinden istenip, dava konusu taşınmazın, emsal taşınmazlara göre üstünlük oranı yönünden bilirkişi kurulu raporu da denetlenerek, sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği düşünülmeden, taşınmaza genel deyimlerle ve piyasa rayicinden söz ederek değer biçen geçersiz bilirkişi raporu esas alınarak karar verilmesi, doğru görülmemiştir.” denilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne ve 250.000,00.-TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, tapu sicilinin hatalı tutulması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK"nın 1007. maddesi uyarınca tazmini isteğine ilişkindir.
Tazminat isteğine dayanak 1307 ada 6 parsel sayılı taşınmazın, 08.09.1973 tarihinde tapulama çalışmaları sonucu tapuya tescil edildiği, tapu maliklerin talebi üzerine ... Belediye Başkanlığının 11.07.1990 tarih ve 663 sayılı kararı gereğince 3194 sayılı İmar Kanununun 15. maddesine göre taşınmazın 10374 m2’lik bölümü yol ve yeşil saha olarak kamuya terkin edildikten sonra kalan kısımlar ifraz olunarak yeni parseller oluşturulduğu, bunlardan dava konusu 1307 ada, 6 parsel sayılı taşınmaza davacının satın almak suretiyle malik olduğu, davacı imar çapı almak isteyince taşınmazın 193,60 m2’lik bölümünün 1966 yılında yapılan kadastro çalışmaları sırasında oluşturulan ve 13.08.1966 tarihinde tapuya tescil edilen ... Köyü 900 parsel sayılı taşınmaz içinde kaldığı, dava konusu taşınmaza ait oluşan mükerrer tapu kaydının Kadastro Kanununun 22 ve Medeni Kanununun 1026 maddeleri gereğince 24.06.2010’da terkin edileceği hususunun davacıya bildirildiği, davacının 1 aylık süre içerisinde daha önce yapılan 900 parsele ilişkin kadastro çalışmalarının geçersizliği ve 900 parselin tapusunun iptaline ilişkin dava açıldığı, ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/314-1561 sayılı kararı ile davanın reddine hükmedildiği, bu kararın da Yargıtay 1. Hukuk Dairesince onanarak 15.10.2012’de kesinleştiği anlaşılmıştır.
Dosya kapsamına ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılarak hüküm kurulmuş olduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 31/10/2016 gününde oy birliği ile karar verildi.