MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tapu sicilinin hatalı tutulması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK"nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkin davadan dolayı yerel mahkemece verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Yargıtay 5. Hukuk Dairesinin 24/06/2014 gün ve 2014/7658 – 2014/18281 sayılı ilâmıyla bozulmasına karar verilmiş, süresi içinde davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı İşbölümü Kararı uyarınca bu tür davalarda verilen kararların temyiz ve karar düzeltme incelemesini yapma görevi Dairemize verilmekle, dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü:
K A R A R
Yargıtay kararı, karar düzeltme dilekçesinde değinilen hususlara cevap teşkil edecek nitelikte olduğu gibi, usul ve kanuna da uygundur. Tazminat isteğine dayanak yapılan taşınmazın da içinde bulunduğu alan 17/10/1943 yılında 3116 sayılı Kanuna göre yapılan tahdit ile orman sınırı içine alınmış ve 1947 yılında Hazine adına 2247 hektar 3015 m2 yüzölçümüyle ... ve ... Ormanları olarak tapuya tescil edilmiştir. Daha sonra ise yine ihdasen 09/09/1996 gün ve 4066 sayılı yevmiye ile 88 ada 16 parsel sayısı ile .... ve ... Devlet Ormanı niteliğiyle 28.289.604,68 m2 yüzölçümüyle tapuya tescil edilmiştir. Davacının tazminat isteğine dayanak yaptığı Mart 1315 tarih 9 ile 17 ve Mart 1330 tarih 4 ile 7 sıra numaralı tapu kayıtları, yörede 1957 yılında yapılan tapulama sırasında revizyon görmemiştir. Zaten az yukarıda belirtildiği gibi söz konusu alan Hazine adına tapulamadan önce 1947 yılında tapuya tescil edilmiştir. Yargıtay 5. Hukuk Dairesinin bozma kararında belirtildiği gibi davacının dayandığı tapu kayıtları orman tahdidinin kesinleşmesiyle hukuki değerini yitirmiştir. Hukuki geçerliliği olmayan bu tapu kayıtlarına karşı, ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinde Orman Yönetimi tarafından açılan tapu iptali ve tescil davası ile aynı davada bu tapu kayıtlarına dayanılarak açılan karşı tescil davası, sözü edilen tapu kayıtlarına davacı vekilinin iddia ettiği şekilde hukuki geçerlilik kazandırmasına olanak yoktur. Nitekim dava Orman Yönetimi lehine sonuçlanmıştır.
Yine Yargıtay kararında belirtildiği gibi, 1947 yılında devletleştirme kapsamında hukuki değerini yitirmiş bir tapu kaydına dayanılarak TMK’nın 1007. maddesi gereğince tazminat talep edilmeyeceği gibi, taşınmaza 09.10.1956 tarihinden önce el atıldığından 221 sayılı Kanunun 1. maddesinde yer alan “6830 sayılı İstimlak Kanununun yürürlüğe girdiği 09.10.1956 tarihine kadar kamulaştırma işlerine dayanmaksızın Kamulaştırma Kanunlarının gözönünde tuttuğu maksatlara fiilen tahsis edilmiş olan gayrimenkuller ilgili amme hükmi şahsı veya müessesi adına tahsis tarihinde kamulaştırılmış sayılır.” hükmü de gözetildiğinde 221 sayılı Kanun 12.01.1961 tarihinde yürürlüğe girmiş olup, davacının kamulaştırmasız elatmaya dayanarak dava açma hakkının dahi aynı Kanunun 4. maddesine göre 13.01.1963 günü sona ermiştir.
Bundan başka, 4785 sayılı Kanunun 5. maddesinde; “Devletleştirilen ormanların sahipleri bu kanunun yürürlüğe girmesinden başlayarak en geç bir yıl içinde ihticaca salih mülk edinme belgeleri ve vergi kayıtlarıyla birlikte ve iş ilgililer arasında ihtilaflı bir durumda ise mahkemede incelenmekte olduğuna dair alacakları belgeleriyle ormanların bağlı bulundukları Devlet Orman İşletmesi Müdürlüğüne veya o yerin mülkiye üstüne başvurmak zorundadırlar. Bir yıl içinde bu ödevi yerine getirmeyenler devletleştirilen ormanın karşılığını almak hakkını kaybederler.” Hükmü uyarınca da davacının tazminat talep hakkı bulunmamaktadır. Belirtilen nedenlerle, Yargıtay bozma ilâmında düzeltilmesi gereken bir yön bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle ve 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 440. maddesinde yazılı hallerden hiçbirine uymayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Kanunun 442. maddesi uyarınca takdiren 262.00.-TL para cezası ile Harçlar Kanunu uyarınca 60.80.- TL ret harcının düzeltme isteyenden alınmasına 31/10/2016 gününde oy birliği ile karar verildi.