MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olayda suçun işleniş şekli itibariyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dolayı temel ceza belirlenirken eylemle orantılı ve makul oranda bir cezaya hükmedilmesi yerine, TCK"nın 3/1. maddesinde öngörülen fiilin ağırlığı ile cezada orantılılık ilkesi gözardı edilip alt sınırdan makul oranın ötesinde uzaklaşılarak teşdiden tayin edilen temel cezaya göre hüküm kurulması neticesinde fazla cezaya hükmedilmesi,
Dosya içeriğine göre, sanığın olay tarihinde onyaşında olan mağduru tuvalete götürdükten sonra içeriye ittirip bağırmasına karşın zorla basit cinsel istismarda bulunmak suretiyle eylemini cebirle gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, TCK"nın 103/1. maddesi ile belirlenen temel cezanın koşulları oluştuğu halde aynı Kanunun 103/4. maddesi gereğince arttırılması gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde hüküm kurulması sonucunda eksik ceza tayini,
Hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemelerin gerekçede tartışılıp her iki kanunun karşılaştırılması gerektiği gözetilmeden karar verilmesi,
Hükümden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü,29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması
Kanuna aykırı, sanık müdafii ile katılan mağdur vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.