23. Hukuk Dairesi 2019/1017 E. , 2020/1692 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, dava dışı işçi tarafından müvekkili aleyhine açılan iş davası sonucunda verilen kararın takibe konulması üzerine müvekkilinin yaptığı ödemeden davalı alt işverenin sorumlu olduğunu ileri sürerek, icra dosyalarına yapılan ödemenin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan sorumlulukları oranında tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili , davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Yargıtay 13. Hukuk Dairesi’nin 30.6.2014 tarihli 2014/6526 Esas, 2014/22023 Karar sayılı ilamıyla eksik inceleme ile karar verildiğinden bozulmuş, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde taraflar arasında yapılan sözleşmeler de dikkate alındığında ödenen bedelden davalıların sorumlu olduğu, dava dışı ...’a yapılan ödemeden icra masrafları, icra vekalet ücreti ile icra takibi sonrası faizinden davalı taşeronun aleyhine açılmış bir dava ve yürütülmüş takip olmadığından, davalı firmanın temerrüdü oluşmadığından dava dışı işçiye yapılmış olan bu ödemeler davacı talebinden ayrı tutularak kıdem ve iznin ücreti alacağı açısından işçinin davalı yanında çalıştığı dönemlerine bakıldığı, ihbar tazminatı alacağı hususunda ise son işverenin sorumlu olduğu gözetilerek hesaplama yapıldığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Kanunu gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 11.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.