Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/2-3, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 50/6 ve 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddeleri gereğince

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü sanığın kullanmış olduğu aracı ile seyir halinde iken aynı istikamette seyreden mağdur ..."un kullandığı bisiklete arkadan çarpması sonucu mağdur ..."un yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; sanığın 0,26 promil alkollü olduğu belirlenmiş ise de, sanığın tespit edilen alkolün etkisiyle güvenli sürüş yeteneğini kaybettiğine dair dosya kapsamında bir delil bulunmadığı gibi meydana gelen kazanın sanığın tespit edilen düşük düzeydeki alkollü olmasından kaynaklandığına dair mahkumiyetine yeterli delil mevcut olmadığı anlaşılmakla, sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken, yasal olmayan gerekçelerle sanığın mahkumiyetine karar verilmiş olması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasının devamında, TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesi uyarınca taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ile birlikte, ayrıca ve sadece ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususuna yer verilmesi gerekirken, seçenek yaptırımda uygulanması gereken ve adli para cezasında uygulama yeri bulunmayan TCK"nın 50/6. maddesi ile infazda gözetilmesi gereken 5275 sayılı kanunun 106/3. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi ile sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının, taksitlendirilmesine karar verilirken, TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca taksit sayısının, 4"ten az olamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde 2 taksit halinde ödenmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup; sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 28/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.