Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, haczin kaldırılması istemine ilişkindir.
Mahkeme, bozma ilamına uyarak, ilamında yazılı gerekçelerle davanın reddine,karar vermiştir.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Eldeki davada mahkemece ilk kez verilen 28.10.2013 tarihli karar, Dairemizin bozma ilamı ile “...davacı hakkında Yargıtay ilamı ile kesinleşen mahkeme kararı esas alınmalı ve davadışı müteahhid şirkete özgülenmiş olduğu belirtilen 10 ve 13 nolu bağımsız bölümlere Kurumca haciz konulması mümkün ise de, bu haczin borca yetecek tutarla sınırlı olması gerektiği göz önünde tutulmak suretiyle, davalı Kurumca haczedilen ve dava konusu olan 10 nolu bağımsız bölüm hakkında değer tespiti yapılarak, haczedilen malların borç aslı ve ferilerini karşılayıp karşılamadığı yönünde konusunda uzman bilirkişi marifetiyle, denetime elverişli rapor alınmalı, davaya konu haciz işlemi ile borca yetecek miktardan fazla haciz yapılıp yapılmadığı hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak şekilde belirlenmeli ve aşkın haczin olup olmadığı belirlendikten sonra, hâsıl olacak sonuca göre karar verilmesi...” gereğine işaret edilerek, bozulmuştur.
Mahkemenin, Yargıtay Dairesince verilen bozma kararına uyması sonunda, kendisi için o kararda gösterilen şekilde inceleme ve araştırma yaparak, yine, o kararda belirtilen hukuki esaslar gereğince hüküm verme yükümlülüğü doğar. “Usuli kazanılmış hak” olarak tanımlayacağımız bu olgu; mahkemeye, hükmüne uyduğu Yargıtay bozma kararında belirtilen çerçevede işlem yapma ve hüküm kurma zorunluluğu getirdiği gibi, mahkemenin kararını bozmuş olan Yargıtay Hukuk Dairesince; sonradan, ilk bozma kararı ile benimsemiş olduğu esaslara usuli kazanılmış hakka aykırı bir şekilde, ikinci bir bozma kararı verilememektedir (09.05.1960 gün ve 21/9 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı, Hukuk Genel Kurulu’nun 12.07.2006 gün, 2006/9-508 E., 2006/521 sayılı kararı)
Yargıtay tarafından bozulan bir hükmün bozma kararının kapsamı dışında kalmış olan kısımları kesinleşir. Bozma kararına uymuş olan mahkeme kesinleşen bu kısımlar hakkında yeniden inceleme yaparak karar veremez. Bir başka anlatımla, kesinleşmiş bu kısımlar, lehine olan taraf yararına usuli kazanılmış hak oluşturur. (04.02.1959 gün ve 13/5 sayılı YİBK)
Eldeki davada ise, bozmaya uyulmuş ise de, bozma gereklerinin tam olarak yerine getirildiğini söylemek mümkün olmadığı gibi bozmaya yanlış anlam verildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece öncelikle davacı kurumun diğer hacizli taşınmazlar nedeniyle borca yeteri kadar haciz yapıp yapmadığının belirlenmesi ile borca yeter miktardan fazla yapılan hacizlerin varlığı halinde taşkın haciz nedeniyle davacının talebinin yerinde olacağı hususu değerlendirilmeli, taşkın haczin olmaması halinde ise, mahcuzun değer tespitinin bu konuda bilirkişilik yapabilecek nitelikte uzman kişilerden haciz tarihindeki değeri dikkate alınmak suretiyle denetlenebilecek şekilde olan ve emsal taşınmazlar da belirlenerek haciz tarihine göre değer tespiti ile sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Mahkemece, bu maddî ve hukukî olgular göz önünde tutulmaksızın yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacı avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 03.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.