TEBLİĞNAME : 1-B/2010/278582
MAHKEMESİ :(İSTANBUL) İkinci Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO :11/03/2010 - 18/52
SUÇ :Adam öldürmek ve yağma


Adam öldürmek ve yağma suçlarından S.. M.. hakkında verilen hüküm Dairemizce onanarak kesinleşmiş olup 01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesi nedeniyle yeniden duruşma açılarak uyarlama talebinin reddine dair (İSTANBUL) İkinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 11/03/2010 gün ve 18/52 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi hükümlü müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü S.. M.. hakkında maktul Avi’ye ve mağdur Michael’e yönelik yağma suçlarından verilen 06.07.2007 tarihli re’sen de temyize tabi bulunmayan uyarlama isteminin reddine ilişkin hükümlere yönelik temyiz başvurusu bulunmadığı ve Dairemizin 13.05.2008 tarih ve 2498/3975 sayılı bozma ilamında da işaret edildiği üzere yağma suçundan verilen hükümler inceleme kapsamı dışında bırakılmış olduğundan; yağma suçunun delillerini gizlemek, delillerini ortadan kaldırmak ve kendisini cezadan kurtarmak maksadıyla maktul A.. B..’u öldürme suçundan 4771 sayılı Yasayla değişik 765 Sayılı TCK.nun 450/7-9,59/1,31 ve 33. maddeleri gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 Sayılı TCK.nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi uyarınca, yeniden duruşma açılarak yapılan uyarlama sonucu, uyarlama isteminin reddine ilişkin bozma üzerine kurulan hükümle sınırlı olarak yapılan incelemede;
Yağma suçunun delillerini gizlemek, delillerini ortadan kaldırmak ve kendisini cezadan kurtarmak maksadıyla maktul Avi Biton’u öldürme suçundan 765 sayılı TCK.na göre verilen 20.09.2002 tarih ve 250/173 sayılı hükmün, “Sanık Salim’e mevsuf adam öldürme suçundan verilen ve TBMM. tarafından idam cezalarının yerine getirilmeyen türüne mahsus müebbet mahiyetinde olan cezadan yasanın 59. maddesi uyarınca yapılan indirim ile belirlenen sonuç cezanın müebbet ağır hapis olacağı ve gasp suçlarından verilen cezaların da TCY.nın 73. maddesi uyarınca hücreye çevrileceği gözetilmeyerek, yazılı biçimde adam öldürmeden 30 yıl ceza verilip tüm cezaların içtimaı ile 36 yıl ağır hapse hükmedilmesi” isabetsizliğine işaretle Dairemizin 15.06.2004 tarih ve 3098/2349 sayılı ilamı ile eleştiri konusu yapılarak onandığı,
4771 sayılı Yasayla değişik 765 Sayılı TCK.nun 450. maddesi uyarınca idam cezası yerine verilen müebbet ağır hapis cezasının, 5237 sayılı TCK.nun 82. maddesi uyarınca verilecek ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası ile eşdeğer ceza niteliğinde olduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 17.04.2007 gün ve 2007/1-32-97 sayılı kararında da açıklandığı üzere; haziran 2005 tarihinden önce işlenen suçlarda, her suç yönünden ayrı ayrı yapılan değerlendirme sonucu, cezaların eşitliği halinde 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 765 sayılı TCK.nun 31 ve 33. maddelerine göre hükümlü lehine sonuç doğurduğu da gözetilerek, her suçla ilgili lehe yasa ve buna göre her suçun sonuç cezası belirlendikten sonra, cezaların toplanmasına 765 sayılı TCK.nun 68 ila 77. maddelerindeki ilkelere göre karar verilmesi gerektiği,
Lehe yasanın belirlenmesi sırasında 4771 sayılı Yasayla değişik 765 Sayılı TCK.nun 450/7-9,59/1 maddeleri ile 5237 sayılı TCK.nun 82/1-h, 62 maddeleri uyarınca verilecek cezalar eşit olduğu halde, hak yoksunluğu hükümlerini içeren 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin, 765 sayılı TCK.nun 31 ve 33. maddelerine göre hükümlü lehine olduğu dikkate alındığında; hükümlü lehine sonuç doğuran 5237 sayılı TCK.nun 82/1-h,62 ve 53. madde uyarınca hüküm kurulması, verilecek cezanın maktul Avi’ye ve mağdur Michael’e yönelik yağma suçlarından verilip kesinleşen hükümlerdeki muvakkat cezalarla 765 sayılı TCK.nun 68 ila 77. maddelerindeki ilkelere göre toplanması ve hükümlünün kazanılmış hakkı nedeniyle 36 yıl hapis cezası üzerinden infazının yapılması gerektiği düşünülmeden, yazılı şekilde uyarlama isteminin reddine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü müdafiinin temyiz itirazları üzerine incelenen ve re’sen de temyize tâbi bulunan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 01/03/2011 gününde oybirliği ile karar verildi.