Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm :TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/3, 50/1-a, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 34. maddeleri uyarınca tüm mahkeme kararlarının gerekçeli olarak yazılması zorunludur. Yasal, yeterli ve geçerli bir gerekçeye dayanılmadan karar verilmesi yasa koyucunun amacına uygun düşmeyeceği gibi uygulamada da keyfiliğe yol açacaktır. Bu nedenle keyfiliği önlemek ve tarafları tatmin etmek ve sağlıklı bir denetime olanak sağlama bakımından hükmün gerekçeli olmasında zorunluluk bulunmakta olup mahkemelerce hüküm kurulurken ve hükmün gerekçesi yazılırken teknolojinin getirdiği imkanlardan yararlanılması mümkün olmakla birlikte, her bir dosyanın olayının ve taraflarının farklı olması, olay ve delillerin ayrı ayrı değerlendirmeye tabi tutulması, kurulan hüküm ile hükmün gerekçesinin birbiriyle uyumlu olması ve çelişki içermemesi gerektiği gözetilmeden, başka kararlardan kopyalanarak yazıldığı intibaını veren hüküm ve gerekçesinde;
1) Sanık hakkında kurulan hükmün 3. paragrafında 1.000 TL adli para cezasına hükmedilmesine rağmen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hükmün 4. paragrafında adli para cezasının 6.000 TL olduğuna dair ibareye yer verilerek hükümde karışıklığa sebebiyet verilmesi,
2) Sanık hakkında verilen 1 ay 20 gün hapis cezası TCK"nın 50/1-a maddesi uygulanarak adli para cezasına çevrildiği gözetilmeden, hükmün 3. paragrafında uygulama yeri olmayan TCK"nın 50/3. maddesine yer verilmesi, hükmün 3. paragrafında sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine rağmen hükmün 5. paragrafında TCK"nın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi suretiyle hükmün karıştırılması,
3) 5271 sayılı CMK"nın 216/3. maddesi uyarınca hükümden önce, son sözün sanığa verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, 20.11.2014 tarihli duruşmada Cumhuriyet savcısının mütalaasından sonra hazır bulunan sanıktan son sözü sorulmadan hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.











.