TEBLİĞNAME : 1-B/2010/248742
MAHKEMESİ : (BURSA) Birinci Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 24.10.2005 gün ve 43/240
SUÇ : Kasten Öldürme

Adam öldürmek, öldürmeye teşebbüs ve izinsiz silah taşımaktan suçlarından C.. A.. hakkında verilen hüküm Dairemizce onanarak kesinleşmiş olup 01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesi nedeniyle yeniden duruşma açılmaksızın TCK hükümlerinin karıştırılarak lehe olan hükümlerin uygulanması için yapılan değerlendirmede evrak üzerinden önceki hükmün hükümlü lehine olduğundan aynen infazına dair (BURSA) Birinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.10.2005 gün ve 43/240 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi hükümlü müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü hakkında verilen Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.10.2005 tarihli ek kararı temyizi kabil kararlardan olup, itiraz yoluna tabi olmadığından ve temyiz incelemesinden geçmeden mahkemenin aynı konuda yeniden yargılama yaparak karar veremeyeceğinden, hükümlü hakkında Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.02.2010 tarihli ve 43-240 sayılı ek kararının hukuken yok hükmünden sayılmakla hükümlünün 12.12.2005 tarihli dilekçesinin temyiz dilekçesi olarak kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Hükümlü C.. A.. hakkında 765 Sayılı Türk Ceza Kanununun 449/1, 51/1, 81/1, 450/1, 62, 51/1, 81/1, 31, 33, 77/1 ve 6136 sayılı Kanunun 13/1 ve 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 81/1, 74 maddeleri uyarınca kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 21.12.2004 tarihli kararıyla ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümlerden sonra yürürlüğe giren 5237 Sayılı Türk Ceza Kanununun 7/2 maddesinin ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanunun 9. maddesi gereğince yeniden ele alınıp, lehe olan yasanın belirlenmesi sonucu kurulan hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, hükümlünün bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1- Lehe olan yasanın belirlenmesi ve uygulanması sırasında, üvey babasını kasten öldürmek ve öz annesini kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından tahrik hükümleri nedeniyle ve 6136 sayılı Kanuna Muhalefet suçundan seçenek yaptırımların uygulanıp uygulanmaması konusunda takdir hakkının kullanılması söz konusu olduğundan, duruşmalı inceleme yapılarak hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde duruşma yapılmaksızın karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 17.04.2007 gün ve 2007/1-32-97 sayılı kararı uyarınca, Haziran 2005 tarihinden önce işlenen suçlarda her suç yönünden ayrı ayrı yapılan değerlendirme sonucu, her suçla ilgili lehe yasa ve buna göre her suçun sonuç cezası belirlendikten sonra, cezaların toplanmasına 765 sayılı TCK.nun 68-77 maddelerindeki ilkelere göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, 765 sayılı TCK.nun lehe olduğu gerekçesiyle yazılı şekilde uyarlama talebinin reddine karar verilmesi,
Usule ve yasaya aykırı olup, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, kısmen resen de temyize tabi hükümlerin tebliğnamadeki düşünceye uygun olarak (BOZULMASINA), 05.04.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.