MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
VEKİLİ : AV. ...
DAVALILAR : 1- ...
VEKİLİ : AV. ...
2- ...
VEKİLİ : AV. ...

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11.03.2013 tarih ve 2010/305-2013/66 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "CAFISSIMO" ibaresinin 07, 11, 21, 29, 30 ve 32. sınıflarda marka olarak tescili için başvurduğunu, davalı şirketin "ISSIMO" ibareli markasını mesnet göstererek yaptığı itiraz üzerine başvurunun kısmen reddedildiğini, oysa markaların genel izlenim itibariyle farklı olduğunu, markalar arasında karıştırılmaya neden olacak derece benzerlik bulunmadığını ileri sürerek, TPE YİDK"nın 27.07.2010 tarih ve 2010-M-3136 sayılı kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, dava konusu markaların benzer olduğunu ve karıştırılma ihtimallerinin bulunduğunu, başvurunun aynı ya da benzer ürünler yönünden tescil edilmek istendiğini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının başvurusundan çıkartılan malların davalının itiraza mesnet markası kapsamında aynen yer aldığı, taraf markaları bütünsel olarak karşılaştırıldığında ortalama tüketicilerin davacı markasının başlangıç kısmındaki "CAF" sözcüğünden çok son kısmındaki "ISSIMO" ibaresine odaklanacakları, aynı tür mallar yönünden daha önce tescilli "ISSIMO" ibareli markanın bulunduğu, markaların 556 Sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında karıştırılma ihtimaline yol açacak derecede benzedikleri gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



25,20 H
24,30 PH
0,90 BK 09/01/2014 -