Kasten yaralama suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 3-d, 52 ve 62/1. maddeleri uyarınca iki kez 3.000 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığa verilen adli para cezasının birer ay ara ile 2 eşit taksitle tahsiline dair Edremit 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 18/04/2013 tarihli ve 2012/563 esas, 2013/272 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 24.11.2014 tarih ve 2014/20721 – 70409 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 08.12.2014 tarih ve 2014/392289 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; 1) 5237 sayılı Kanun"un 52/4 maddesindeki “Hakim, ekonomik ve şahsi hallerini göz önünde bulundurarak, kişiye adli para cezasını ödemesi için hükmün kesinleşme tarihinden itibaren bir yıldan fazla olmamak üzere mehil verebileceği gibi, bu cezanın belirli taksitler halinde ödenmesine de karar verebilir. Taksit süresi iki yılı geçemez ve taksit miktarı dörtten az olamaz..." şeklindeki düzenleme karşısında, sanığa verilen adli para cezasının birer ay ara ile 2 eşit taksitle tahsiline karar verilmesinde,
2) Altınoluk Beldesi 9 No"lu Aile Sağlık Merkezinde geçici görevle hekim olarak çalışan sanığın, muayene sırası bekleyen katılanlarla arasında yaşanan tartışma sırasında katılanları etkisi basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralamaktan ibaret somut olayda, sanığın katılanlar üzerinde sahip bulunduğu nüfuzu kötüye kullanmasının söz konusu olamayacağı gözetilmeden, 5237 sayılı Kanun"un 86/2. maddesi gereğince belirlenen cezanın aynı Kanun’un 3. fıkrasının d bendi gereğince artırılmasına karar verilerek fazla ceza tayininde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Tebliğnamedeki 1 no"lu kanun yararına bozma talebine yönelik yapılan incelemede;
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Edremit 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 18/04/2013 tarihli ve 2012/563 esas, 2013/272 sayılı kararının CMK"nin 309/4. maddesi (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, hüküm fıkrasında sanığın cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bölümlerin "TCK"nin 52/4.maddesi uyarınca sanığın ekonomik ve sosyal durumu gözönüne alınarak adli para cezasının birer ay ara ile 4 eşit taksit halinde taksitlendirilmesine" şeklinde değiştirilmesine, infazın bu şekilde yapılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen korunmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Tebliğnamedeki 2 no"lu kanun yararına bozma talebine yönelik yapılan incelemede;
Kanun yararına bozma yasa yoluna, istinaf ve temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşmiş hüküm ve kararlara karşı gidilmesi nedeniyle kesin hükmün otoritesinin bütünüyle zedelenmemesi amacıyla bu yola başvurabilmek için hukuka aykırılık halinin ciddi boyutlara ulaşması gerekmektedir. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulunun 14.11.1977 gün ve 3-2 sayılı kararında da açıkça vurgulandığı üzere, bu yasa yolunun olağanüstü bir yasa yolu olması nedeniyle, her türlü hukuka aykırılık iddiası, yasa yararına bozma konusu yapılamayacak, bu kapsamda hâkimlerin takdir hakkı alanına giren ve suç işleyenler için bir hak teşkil etmeyen hususlar ile mahkemenin takdirine bağlı istekler ve uygulamadaki takdir yanılgıları veya takdirin yerinde olup olmadığının denetlenmesine ilişkin başvurular, temyiz yasa yolundan farklı olarak yasa yararına bozma konusu yapılamayacağından, bu yolla denetlenemeyecektir. (Ceza Genel Kurulunun 23/03/2010 tarih ve 2/29-56 sayılı Kararı da bu doğrultudadır.)
Bu açıklamalar çerçevesinde somut olay incelendiğinde; olay günü Altınoluk Beldesi 9 No"lu Aile Sağlık Merkezinde geçici görevle doktor olarak çalışan sanık hakkında kamu görevlisinin sahip bulunduğu nüfuzun kötüye kullanması suretiyle kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 3-d, 52 ve 62/1 maddeleri gereğince cezalandırılması yoluna gidilmiştir. Mahkemece, 5237 sayılı TCK"nin 86/3-d maddesi gereğince sanığın suçu sahip olduğu kamu görevinin verdiği nüfuzu kötüye kullanarak işlediği değerlendirilmiş olup, ayrıca kamu görevlisi olan doktorun görevi sırasında, göreviyle ilgili olarak bu suçu işlediğinden mahkeme bu hususta sanığın cezasında TCK"nin 86/3-d maddesi uyarınca artırım yapması usul ve yasaya uygun bulunmuştur.
Açıklanan bu nedenlerle Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma talebini içeren talebi, Edremit 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 18/04/2013 tarihli ve 2012/563 Esas, 2013/272 sayılı kararının, takdire ilişkin olması nedeniyle yerinde görülmediğinden, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi koşullarını taşımayan kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, 22.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.