İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19218 Esas 2020/4172 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19218
Karar No: 2020/4172
Karar Tarihi: 02.03.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19218 Esas 2020/4172 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Karar, Ceza Dairesi tarafından verilmiştir ve suç kasten yaralama olarak açıklanmıştır. Kararın içeriğinde, Sanığın yaralama suçundan Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkumiyetine karar verilmiştir. İstinaf başvurusu esastan reddedilmiştir ve temyiz istemleri de reddedilmiştir. Dosyanın Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Kararda da belirtildiği gibi, cezanın miktarı ve türü göz önünde bulundurulduğunda, miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, Sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddedildiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nin 298. maddesi, 286/2-a maddesi ve 302/1. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/19218 E. , 2020/4172 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : a) Sanığın yaralama suçundan mahkumiyetine dair; Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin 16/07/2018 gün ve 2018/65 Esas, 2018/104 Karar sayılı kararı
b) İstinaf başvurusunun esastan reddine dair; Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 04/10/2018 gün ve 2018/2298 Esas, 2018/2035 Karar sayılı kararı
c) Sanık müdafiinin temyiz isteminin reddine dair; Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 27/11/2018 tarihli ek kararı

Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 04.10.2018 gün ve 2018/2298 Esas, 2018/2035 Karar sayılı kararı ile 27.11.2018 günlü ek kararının katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Katılan vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine dair karara yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Katılan vekiline 12.10.2018 tarihinde tebliğ edilen hükmü, katılan vekilinin 5271 sayılı CMK’nin 291. maddesi gereğince onbeş günlük yasal temyiz süresinden sonra 16.11.2018 havale tarihli dilekçe ile temyiz ettiği anlaşılmakla, katılan vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nin 298. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık müdafiinin istinaf başvurusunun esastan reddi kararına karşı temyiz isteminin reddine dair ek karara yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları, miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 27.11.2018 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararının hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak ek karara yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 304/1. maddesi gereğince “dosyanın Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.