MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı yanında 31.07.1992 tarihinde sendikalı sigortalı işçi olarak çalışmaya başladığını, 14.08.2014 tarihinde iş akdinin sona erdiğini, çalıştığı süre boyunca 227 gün yıllık izninin kullandırılmadığını belirterek yıllık izin alacağını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş akdini emeklilik nedeniyle sona erdirdiğini, alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında da uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59"uncu maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece, davacının emekli olurken kuruma verdiği dilekçesinde kullanmadığı senelik izin sürelerinin 56 gün olduğuna ilişkin dilekçe verdiği, bu dilekçesi üzerine kurumca bu sürenin karşılığı ücretin kendisine ödenmiş olduğu, davacının bu dilekçesi ile çalışma döneminde kullanmadığı senelik izninin 56 gün olduğunu, ikrar etmiş olduğundan bahisle 56 gün dışında kullanmadığı yıllık izin süresi bulunmadığı kabul edilerek davanın reddine karar verilmiş ise de davacı tarafından işverene sunulan 08.08.2014 tarihli dilekçede aynen" 14.08.2014 mesai sonu emekli olacağımdan 2013 yılından 28 gün, 2014 yılından 28 gün toplam 56 günlük izin paramın tarafıma ödenmesini rica ederim" yazmaktadır. Söz konusu dilekçe içeriğinde davacının daha önceki izinlerinin tamamını kullandığına dair bir beyan bulunmamaktadır. Bu nedenle Mahkemece dosyada mevcut imzalı yıllık izin belgeleri değerlendirilerek sonuca gidilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile yıllık izin ücreti alacağının reddi hatalı olup bozma nedenidir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.