Erzurum Ceza Kararları - 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/7124 Esas 2019/7657 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7124
Karar No: 2019/7657
Karar Tarihi: 30.04.2019

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/7124 Esas 2019/7657 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz sürecinde, sanığın adresine tebligatın yapıldığı ve temyiz talebinin yasal süresinden sonra yapıldığı belirlenerek reddedilmiştir. Diğer yandan, katılanın temyiz istemi kabul edilmiş ve mahkumiyet kararının bozulmasına karar verilmiştir. Kararda, sanığın mesleğinin suçun işlenmesinde kolaylık sağlaması nedeniyle cezada artırım yapılması gerektiği, sanığın belli haklarından yoksun bırakılması durumunda velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından da yoksun bırakılması gerektiği, adli para cezasında indirim yapılmamasının kanuna aykırı olduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5607 Sayılı Kanun'un 4/4. maddesi, 5237 Sayılı Kanun'un 53. ve 62. maddeleri.

19. Ceza Dairesi 2019/7124 E. , 2019/7657 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanığın temyizine göre yapılan incelemede ;
Sanığın gıyabında verilen hükmün sanığın mahkemeye son bildirmiş olduğu adrese , aynı konutta oturan ehil ve reşit babası ... imzasına 18.03.2014 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmakla, hükmü yasal süresinden sonra 17.04.2014 tarihinde temyiz etmiş bulunan sanığın temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Katılan temsilcisinin temyiz istemine yönelik incelemede;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanığın mesleğinin şoförlük olmasının tek başına suçun işlenmesinde kolaylık sağlayan bir durum olmadığı gözetilmeden 5607 sayılı Kanun"un 4/4. maddesi uyarınca cezada artırım yapılması,
2- 5237 sayılı Kanun"un 53.maddesi gereğince belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılan sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından da aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Hükmedilen hapis cezasında 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi uyarınca indirim yapıldığı halde, adli para cezasında indirim yapılmaması,
Kanuna aykırı, katılan temsilcisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 30.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.