Edirne Kaçakçılık Kararları - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/13602 Esas 2016/6338 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13602
Karar No: 2016/6338
Karar Tarihi: 27.04.2016

Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/13602 Esas 2016/6338 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, suç eşyası olan bir aracı kabul ettiği gerekçesiyle asliye ceza mahkemesinde mahkum oldu. Sanığın savunması ile ilgili çelişkili ifadeler ve diğer delillerin değerlendirilmesi sonucunda suçun işlendiği kesinleşti. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi infaz aşamasında geçerli olan bir hükme sahip olup, Anayasa Mahkemesi'nin bu maddenin bazı fıkralarını iptal ettiği belirtildi. Sanık hakkında özgürlüğü bağlayıcı cezanın yanı sıra adli para cezası da verilmesi gerektiği vurgulandı. Sanığın adli sicil kaydı incelenerek, daha önce verilen bir hapis cezasının infaz edilip edilmediği de araştırılmalıdır. Kararda, suç eşyası olan bir şeyin kabul edilmesi suçunun sübut bulduğu ve TCK'nın 165/1. maddesi uyarınca hüküm verildiği de belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2015/13602 E. , 2016/6338 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç esyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın savunmasında otomobili bir cenaze için beraat eden temyiz dışı ..."tan aldığını beyan ettiği, ancak adı geçen kişinin bu savunmayı hiçbir şekilde kabul etmediği, sanığın savunmalarında kimin cenazesine katılacağını söylemediği, kovuşturma aşamasında tüm araştırmaya rağmen duruşmalara getirilemeyen sanığın işçileri olup haklarında ek takipsizlik kararı verilen ... ve ..."nun soruşturma aşamasında 08.07.2006 günü suça konu araçla yakalandıklarında aynı günlü kolluk ifadelerinde bu aracı sanığın 1 aydır kullandığını, yakalandıklarında da malzeme almaya sanığın gönderdiğini beyan ettiklerinin anlaşılması karşısında; suç eşyasının kabul edilmesi suçu sübut bulduğundan tebliğnamede bu yönden bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan Kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 165/1. maddesi uyarınca özgürlüğü bağlayıcı ceza yanında, adli para cezasına da hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi ve sanığın adli sicil kaydındaki Çankırı Asliye Ceza Mahkemesi"nin 05.03.2002 gün ve 146/61 sayılı ilamı ile verilmiş ve 28.05.2002 tarihinde kesinleşmiş 2 yıl hapis cezasının infaz edilip edilmediği, yerine getirilmiş ise, infaz tarihi araştırılıp, denetime olanak sağlanması bakımından bu ilamın onaylı örneği dosyaya getirtilerek sonucuna göre; 5237 sayılı Yasa"nın 58/6-7. maddesinin değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 27.04.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.