Davacı, iptal edilen yaşlılık aylığının yeniden bağlanması ile 01.02.2006-31.01.2007 tarihleri arası aylıkların gecikme zammı ile birlikte iadesine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı l977-200l yılları arasında 506 sayılı Yasa’ya tabi olarak geçen hizmetleri ile 506 sayılı Yasa’nın 20.maddesine göre kurulmuş bir Sosyal Güvenlik Kuruluşu olan Türkiye Garanti Bankası A.Ş. Memur ve Müstahdemleri Emekli ve Yardım Sandığı’na tabi 2001-2006 yılları arasındaki hizmetleri birleştirilmek suretiyle emekli aylığı bağlanmak üzere son bağlı olduğu Sosyal Güvenlik Kuruluşu olan Vakıf’tan tahsis talebinde bulunmuş, Kurumdan gelen yazıdaki  sigortalı gün sayısıda dikkate alınarak, koşulların oluştuğu gerekçesi ile 01.02.2006 tarihinden itibaren emekli aylığı bağlanmış ancak daha sonra Kurumca gönderilen 15.11.2006 tarihli yazıda önceki yazışmalardaki gün sayısının yanlış olduğunun belirtilmesi ve bildirilen yeni gün sayısı üzerinden de aylık koşullarından olan 5000 gün şartının oluşmadığının görülmesi üzerine bağlanan yaşlılık aylığının 31.01.2007 tarihi itibariyle iptal edilerek 01.02.2006 -31.01.2007 tarihleri arasındaki aylıkların gecikme zammı ile birlikte iadesi talep edilmiştir.
Davacının istemi; Vakıf işleminin iptali ile bağlanan yaşlılık aylığının bağlandığı tarihten itibaren devam etmesi ve dava dilekçesi içeriğine göre de aylıkların geri alınmaması gerektiğinin tesbitine ilişkindir.
Mahkemece istem kısmen kabul edilerek, davacının üç aylık isteğe bağlı sigorta kolundan davalı sandığa prim ödemesi halinde kesilen yaşlılık aylığının 01.08.2006 tarihinden itibaren yeniden bağlanması gerektiğinin tesbiti ile davacıya 01.02.2006-01.08.2006  tarihleri arasında yapılan fuzuli ödemeler toplamı olan 4.187.10 YTL’nin, davacının kusurunun bulunmaması nedeniyle B.K.63 maddesi gereği davalı Sandık tarafından davacıdan “toptan” geri alınmamasına karar verilmiştir.
Davacının kusurunun bulunmaması gözetilerek sonuca gidilmesi isabetli olmuştur, ancak şarta bağlı olarak hüküm kurulması uygun bulunmamıştır.HUMK’nun 389. maddesi uyarınca,  verilen karar ile taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde açıkca  gösterilmesi gerekir. Bu duruma göre şartlı olarak, tereddüt uyandıracak şekilde hüküm kurulamayacağı açıktır.
Mahkemece, davacıya üç aylık isteğe bağlı sigorta koluna ait primi davalı Vakıf’a ödemesi için önel verilerek sonucuna göre koşulsuz olarak hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalıların bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan işverene iadesine, 26.01.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.