Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki    davalı (Alacaklı)   vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne  karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi    tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Uyuşmazlık, İcra ve İflas Kanunu"nun 96. ve onu izleyen maddelerine dayalı üçüncü kişinin istihkak davasına ilişkindir.
Davaya konu eşyalar, borçlu şirketin faaliyette bulunurken borç doğumundan sonra taşındığı ve borçlu şirkete ödeme emri tebliğ edilen adreste haczedilmiş olduğundan, İcra ve İflas Kanunu"nun 97/a maddesi hükmünde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu, dolayısıyla davalı alacaklı yararınadır. Bu yasal karinenin aksi, davacı üçüncü kişi tarafından kesin ve inandırıcı delillerle kanıtlanamadığından haczedilen eşyalar borçlunun sayılır.
Davacı üçüncü kişi, delil olarak adi yazılı kira sözleşmesi ve vergi levhası ibraz etmiştir. Kanıt olarak sunulan ve borç doğumundan sonraki tarihi taşıyan vergi levhası mücerret olarak işyerinin davacı üçüncü kişiye ait olduğunu göstermez. Öte yandan, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 299. maddesi uyarınca alacaklının haklarını etkilemeyen adi nitelikteki kira sözleşmesinin de mülkiyeti ispata yeterli belgelerden olmadığı gerçeği karşısında, davacı üçüncü kişi tarafından yasal karinenin aksinin kanıtlandığının kabulü mümkün değildir. Ayrıca, dinlenen davacı tanıklarının anlatımları da yeterli ve hükme dayanak yapılacak nitelikte değildir.
Hal böyle olunca, davanın reddi gerekirken, yanlış değerlendirme sonucu kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. 
O halde davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın BOZULMASINA,  temyiz harcının istek halinde davalıya (Alacaklı) iadesine,    29.01.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.