Davacı,  01.12.1985-28.05.2008 tarihleri arasında SSK. sigortalılığı dışında tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava nitelikçe, davacının 01.12.1985 ile 28.05.2008 dava tarihi arasında 506 sayılı Yasa"ya tabi çalışmalar dışında 2926 sayılı Yasa"ya tabi sigortalı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davacının 31.03.1986 tarihinde 506 sayılı Yasa kapsamındaki çalışmasının başlamasından sonra, teslim ettiği ürün bedelinden 20.06.1996 tarihinde yapılan tevkifata kadar tarımsal faaliyetin kanıtlanamadığı, 01.07.1997 tarihinden sonraki sigortalılığın ihtilaflı olmadığından bahisle, Davacının 20.06.1996-01.07.1997 tarihleri arasında kalan sürede tarım-Bağ Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmişse de varılan bu sonuç hatalı olmuştur.
Gerçekten Tarım Bağ-Kur sigortası kapsamında kesintisiz tarımsal faaliyetin bulunduğunun anlaşıldığı hallerde, 506 sayılı Yasa kapsamındaki kısa süreli çalışmaların 2926 sayılı Yasa kapsamındaki sigortalılığı tümden sona erdirmeyeceği, 2926 sayılı Yasa"nın 36 ve 10.maddesindeki şartlarında gerçekleşmesi halinde 506 sayılı Yasa kapsamındaki kısa süreli çalışmalar dışında kalan süreler bakımından tarım Bağ-Kur sigortalısı olunduğunun kabulünün gerekeceği, 506 sayılı Yasa kapsamındaki çalışmaların uzun süreli olduğu hallerde ise, tarımsal faaliyetin kesintiye uğradığının ve SSK’lı çalışmanın sona ermesinden sonra, 2926 sayılı Yasa kapsamında sigortalılığın yeniden başlatılabilmesi için, doğrudan prim yatırılması veya aynı yasanın 36.maddesine göre ürün bedelinden tevkifat yapılması yoluyla yeniden kayıt ve tescil yolundaki iradenin ortaya konulması gerektiği dairemizin giderek Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Somut olayda davacının 01.01.1985-31.03.1986 tarihleri arasında ve 01.07.1997 tarihinden itibaren Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğu uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık 506 sayılı Yasa kapsamındaki çalışmanın başladığı 01.04.1986-01.07.1997 tarihleri arasında kalan dönemde davacının Tarım Bağ-Kur sigortalısı olup olmadığı noktasında toplanmaktadır. Uyuşmazlık konusu dönem içerisinde kalan 01.04.1986 ile 26.05.1991 tarihleri arasında geçen ve en uzunu 124 gün olan 506 sayılı Yasa kapsamındaki çalışmaların kısa süreli olduğu ortadadır. Öte yandan davacının 2926 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olarak resen tescil edildiği ve 4247 sayılı Yasa"dan da yararlandırıldığı, giderek kendi nam ve hesabına tarımsal faaliyetinin kesintiye uğramadan devam ettiği dosya içerisinden anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, uyuşmazlık konusu dönemde, davacının 01.01.1985 tarihinden itibaren resen başlatılan Tarım Bağ-Kur sigortalılığının kısa süreli SSK’lı çalışmaları dışlanmak suretiyle devam ettiğinin kabulüne karar verilmek gerektiği ortadadır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın davacının 01.04.1986-01.07.1997 tarihleri arasında kalan dönemde 506 sayılı Yasa kapsamındaki çalışmalar dışında kalan sürelerde Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun kabulüne karar verilmek gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Kabule göre de kendi nam ve hesabına tarımsal faaliyetin 20.06.1996 tarihindeki tevkifat ile yeniden başladığı kabul edildiği halde, Tarım Bağ-Kur sigortalılığının takip eden aybaşı olan 01.07.1996 tarihinden başlatılması gerektiğinin göz ardı edilmesi de isabetsizdir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 03.02.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.