Davacı, malulen emekli olmaya hak kazandığının tespiti ile aksine kurum işleminin iptaline  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava ehliyeti kamu düzenine ilişkin olup mahkemelerce re’sen göz önünde tutulur. Somut olayda, davacının dava  ehliyetinin bulunmadığı ve kendisine 4721 sayılı Yasa’nın  405/2. maddesi gereğince Diyarbakır Sulh Hukuk Mahkemesinin 23.2.2005 gün ve 2004/450 – 2005/274 Karar sayılı ilamı ile kardeşi E.K.’nun vasi atandığı tartışmasızdır. Medeni Kanunun 397. maddesi  açık hükmü gereğince “vesayet makamı, kısıtlının ikametgahının bulunduğu sulh hukuk mahkemesi olup, atanan vasi’nin bir kısım işlemlerinin vesayet makamının iznine tabi olduğu aynı Yasa’nın 462. maddesinde düzenlenmiş olup bu maddenin 8. fıkrası hükmü gereğince de, vasinin vesayet altındaki kişi adına dava açabilmesi için vesayet makamından izin alması gerektiği açıktır. Bu halde, vasinin gerekli izni almadan dava açması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmektedir.   
Mahkemece yapılacak iş; vasiye sulh mahkemesinden alacağı "açılan davaya izin" kararını sunması için önel vermek, izin kararı sunulduğu takdirde davanın esası hakkında karar vermek, sulh mahkemesince açılan davaya izin verilmediği takdirde davanın açılmamış sayılmasına karar vermektir.
O halde, davalı Kurum"un bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,bozma nedenlerine göre diğer hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına 9.2.2009  gününde oybirliğiyle karar verildi.