Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine    karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri  tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, 21.09.2000 tarihinde geçirdiği iş kazası sonrasında oluşan iş göremezliği nedeni ile yazılı manevi tazminatı davalı işverenden tahsilini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de; varılan bu sonuç eksik inceleme ve araştırmaya dayalı olduğundan usul ve yasaya aykırıdır.
Davacının 21.09.2000 tarihinde davalıya ait işyerinde çalışırken iş kazası geçirdiği uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık davacıda oluşan iş göremezlik oranının belirlenmesi noktasındadır.
Sigortalının iş kazası sonucu maruz kaldığı meslekteki kazanma güç oranının tesbiti bu davada mahkemenin ön sorun olarak çözümleyeceği ve dava koşulu olarak ortaya çıkan bir durumdur. Bu oranın tesbitinin ise Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından yapılacağı yasal düzenlemeler gereği olup bu oranın tesbitinde oluşacak uyuşmazlıkların nasıl çözümleneceği ise dava tarihinde yürürlükte bulunan 506 sayılı Yasa"nın 109 ve halen  yürürlükde olan 5510 sayılı Yasa"nın 95. Maddesinde düzenlenmiştir. Dosyaya ekli 18.12.2007 gün ve 14079 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu yazısı ile davacıda oluşan iş göremezlik oranının tesbitine ilişkin Kurum işlemlerinin devam ettiği ve henüz maluliyet oranının tesbit edilmediği bildirildiği halde, mahkemece bu işlemin sonucu beklenmeden, kısaca yöntemince belirlenmiş bir iş göremezlik oranı bulunmadığı halde manevi tazminata karar verildiği açıktır.
Yapılacak iş;  Davacının 21.09.2000 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucunda oluşan meslekte kazanma güç oranının tesbiti için Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından yapılan işlemin sonucunu araştırıp belirlenen orana itiraz halinde ise yürürlükte bulunan  5510  sayılı Yasa"nın 95/2 maddesi gereğince işlem yapılıp yöntemince kesinleşen iş göremezlik oranı esas alınarak sonucuna göre bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular dikkâte alınmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmektedir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer hususların incelenmesine yer olmadığına, Temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine , 09.02.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.