İzmir Ceza Kararları - Zimmet - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/7136 Esas 2016/8863 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/7136
Karar No: 2016/8863
Karar Tarihi: 09.11.2016

Zimmet - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/7136 Esas 2016/8863 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında zimmet ve resmi belgede sahtecilik suçlamalarıyla ilgili hüküm verildi. Zimmet suçlamasıyla ilgili verilen hüküm temyiz edilmeksizin onandı ancak resmi belgede sahtecilik suçlamasıyla ilgili verilen hüküm, asli zamanaşımı sebebiyle bozuldu ve dava düştü. Sanığın resmi belgede sahtecilik suçunun cezasının üst sınırı itibariyle on yıllık asli zamanaşımına tabi olduğu, sorgu tarihinden inceleme tarihine kadar bu sürenin geçtiği belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 765 sayılı TCK'nın 342/1. maddesi, 765 sayılı TCK'nın 102/3. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi, 5320 sayılı CMK'nın 8/1. maddesi, CMUK'nın 321. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.

5. Ceza Dairesi 2014/7136 E. , 2016/8863 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında nitelikli zimmet suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Bozmaya uyularak gereği yerine getirilmek delilleri takdir ve gerekçeleri gösterilmek suretiyle kurulan hüküm usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılanlar vekillerinin temyiz itirazlarının reddiyle ONANMASINA,
Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde ise;
Sanığın işlediği iddia edilen resmi belgede sahtecilik suçunun; 765 sayılı TCK"nın 342/1. madde ve fıkrasında öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 102/3. maddesinde belirtilen on yıllık asli zamanaşımına tabi olduğu, 03/03/2004 olan sorgu tarihi ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 09/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.