Davacı,  murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Z.G., S.S., M.B. tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava 05.09.2004 günü Ağrı Emniyet Müdürlüğü Polis Evi İnşaatı yapımında  çalışırken 5 kattan düşerek  ölen M.F.in yakınlarının uğradığı manevi zararlarının tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı, 5521 sayılı Yasa"nın 1.maddesidir. Anılan maddede; işçiyle işveren veya işveren vekili arasında iş akdinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının İş Mahkemelerinde çözümleneceği hükmü öngörülmüştür. Maddede belirtildiği üzere, İş Mahkemesinin görevli olması için şu iki unsurun birlikte gerçekleşmesi koşuldur. a)Uyuşmazlığın tarafları işçi ve işveren (ya da işveren vekili) olmalıdır. b)Uyuşmazlık iş sözleşmesinden veya İş Kanunundan kaynaklanmalıdır.
Somut olayda, davacıların kardeşi olan sigortalı işçinin işvereni dava dışı U.İnşaat Nakliye Taah. İhr. ve İth. Koll. Şti.  şirketidir. Başka bir anlatımla davalılar davacıların  kardeşi  olan işçinin işvereni değildir. Hal böyle olunca, uyuşmazlığın iş akdinden veya İş Kanunundan doğmadığı, giderek davada, yukarıda sözü geçen Yasa"nın 1.maddenin öngördüğü koşulların oluşmadığı açık-seçiktir. Öte yandan, zararlandırıcı olayın iş kazası sayılması, görevli mahkemenin belirlenmesi için yeterli olmayıp 5521 sayılı Yasa"nın 1.maddesinin ön gördüğü koşulların ayrıca olayda gerçekleşmesi gerektiği de söz götürmez.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın uyuşmazlığın genel Mahkemelerde görülmesi gerekirken,  İş Mahkemesi sıfatı ile davanın görülerek sonuçlandırılması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalılar Z.G., S.S.ve  M.B.nin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalıların öteki itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 02.03.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.