Davacı, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine  karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının murisinin meslek hastalığı sonucu ölümü nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, Sağlık Bakanlığı Z.U.M. Göğüs Hastalıkları Hastanesi’nin 27.06.2007 gün ve 308 sayılı Tıbbi Konsey kararı ile Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nun 03.06.2008 tarih ve 48/2305 sayılı kararına göre dava reddedilmiş ise de, eksik inceleme ile sonuca gidilmesi doğru görülmemiştir.
Davacının murisinin ölüm nedeninin meslek hastalığı olmadığını belirleyen yukarıdaki Tıbbi Konsey Kararına ve Yüksek Sağlık Kurulu kararına davacı yanca  itiraz edildiğine göre, 1967 yılında maluliyet oranı % 9,3 ve mernis tutanağında “nedeni bilinmeyen” bir ölüm nedeni ile öldüğü yazılan, ölüm tarihinde 76 yaşında bulunan davacılar murisinin ölüm nedeninin meslek hastalığı olup olmadığı konusunda  Adli Tıp Kurulundan rapor alınarak;  Adli Tıp Kurulu raporu ile Yüksek Sağlık Kurulu raporları arasında çelişki bulunması halinde ise, 28.6.1976 gün ve 1976/4-6 sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kurulu Kararı  gözetilerek Adli Tıp Genel Kurulu  veya Tıp Fakültelerinin ilgili kürsü konseylerinden, rapor alınması suretiyle sonuca gidilmesi gerekir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin belirtilen prosedür izlenmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcı ile temyiz başvuru  harcının istek halinde davacıya  iadesine,    05.03.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.