İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/1121 Esas 2020/4353 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1121
Karar No: 2020/4353
Karar Tarihi: 03.03.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/1121 Esas 2020/4353 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen kasten yaralama suçu davasında, sanık mahkumiyete çarptırılmıştır. Ancak, yapılan temyiz başvurusunda, temyiz süresinin yanlış belirtilmesi nedeniyle sanığın yanıltıldığı tespit edilmiştir. Mahkeme, sanığın temyiz sebepleri doğru olduğundan, kararı bozmuştur. Kararın bozulma nedenleri arasında, haksız tahrik nedeniyle ceza indirimi yapılmaması ve ek savunma hakkının tanınmaması gibi unsurlar yer almıştır. Kararın bozulması sonrasında, sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınmıştır. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c, son ve 62/1. maddelerine atıfta bulunulduğu ve haksız tahrik indirimi yapılmadan ceza verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesiyle ilgili aykırılık tespit edilmiştir. Kanunlarla ilgili olarak, temyiz süresinin 1412 sayılı CMUK'un 310. maddesi uyarınca 1 hafta olduğu ancak, hüküm fıkrasında 15 gün olarak belirtilmesi hatası yapıldığı belirtilmiştir. Karar, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. madde uyarınca istem gibi bozulmuştur.

3. Ceza Dairesi 2020/1121 E. , 2020/4353 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz süresinin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesine göre “1 hafta” olduğu gözetilmeksizin, hüküm fıkrasında temyiz süresinin “15 gün” olarak belirtilmesi suretiyle sanığın yanıltıldığı anlaşıldığından, temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Mağdur ..."ı yüzünde sabit iz oluşur nitelikte kasten yaralama eylemi nedeni ile sanığın, mahkemece verilen kısa kararda 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c, son, 29 ve 62/1. maddeleri uyarınca "3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası" ile cezalandırılmasına karar verildiği ve ayrıca hükmün gerekçesinde de; ilk haksız hareketin kim tarafından gerçekleştirildiği tespit edilemediğinden, sanık hakkında haksız tahrik hükmünün uygulandığı belirtildiği halde, gerekçeli kararda haksız tahrik nedeniyle TCK"nin 29. maddesi uyarınca indirim yapılmaksızın sanığın TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c, son ve 62/1. maddeleri uyarınca "4 yıl 2 ay hapis cezası" ile cezalandırılmasına karar verilmesi karşısında, mahkemece verilen kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişkiye neden olunması,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarih ve 2015/1167 Esas - 2017/247 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 03.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.