Davacı,  murisinin iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Dın vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1- Hüküm iş Mahkemesinden verilmiştir. 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8.nci maddesi hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların 8 gün içinde temyiz olunması gerekir. Öte yandan İş Mahkemelerinden verilen kararların katılma yoluyla temyiz edilebileceğine ilişkin bir hükümde bulunmamaktadır.
Olayda hüküm 27.2.2008 tarihinde temyiz eden davacılar vekilinin yüzene karşı tefhim edilmiş, temyiz ise 20.5.2003 tarihinde vukubulmuş, temyiz harcıda yatırmamış şu duruma göre davada 8 günlük temyiz süresi fazlasıyla geçmiştir.  O halde 1.6.1990 tarih, 1989/3 Esas, 1990/4 K. Sayılı YİBK.da gözönünde tutularak davacıların temyiz dilekçelerinin Dairemizce reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, davacıların yakınlarının iş kazası sonucu öldüğü iddiasına dayalı maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Sosyal Güvenlik  Kurumu  tarafından karşılanmayan zararın ödetilmesine ilişkin  davalarda (tazminat davaları) öncelikle zararlandırıcı sigorta olayının iş kazası niteliğinde  olup olmadığı, haksız zenginleşmeyi ve mükerrer ödemeyi  önlemek için Kurum tarafından hak sahiplerine bağlanan  gelirin hükme en yakın tarihteki peşin sermaye  değerinin hüküm tarihine en yakın tarihteki verilere göre belirlenen tazminattan düşülmesi gerektiği Yargıtay"ın oturmuş ve yerleşmiş  görüşlerindendir. 
5510 sayılı Yasa’nın 13. maddesinde İş kazasının 4 ncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ile 5 nci madde kapsamında bulunan sigortalılar bakımından bunları çalıştıran işveren tarafından, o yer yetkili kolluk kuvvetlerine derhal ve Kuruma en geç kazadan sonraki üç işgünü içinde iş kazası  ve meslek hastalığı bildirgesi ile doğrudan ya da taahhütlü posta ile bildirilmesinin zorunlu olduğu, iş kazasının işverenin kontrolü dışındaki yerlerde meydana gelmesi halinde bu sürenin iş kazasının öğrenildiği tarihten başlayacağı, Kuruma bildirilen olayın iş kazası sayılıp sayılmayacağı hakkında bir karara varılabilmesi için gerektiğinde, Kurumun denetim ve kontrol ile yetkilendirilen memurları tarafından veya Bakanlık İş Müfettişleri vasıtasıyla soruşturma yapılabileceği, 5510 sayılı Yasa’nın 20 nci maddesinde ise  iş kazasına bağlı nedenlerden dolayı ölen sigortalının hak sahiplerine gelir bağlanacağı bildirilmiştir.           
Somut olayda iş kazası olduğu iddia olunan olayın Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirilmediği anlaşılmaktadır.  Kurumca hak sahibine gelir bağlanabilmesi için öncelikle zararlandırıcı olayın iş kazası niteliğince olup olmadığının tespiti ön sorundur. İş kazasının tespiti  ile ilgili ihtilaf Sosyal Güvenlik Kurumunun hak alanının doğrudan ilgilendirmekte olup tazminat davasında kurum  taraf değildir.
Yapılacak iş; davacılara iş kazasını Sosyal Güvenlik Kurumuna ihbarda bulunmak, olayın Kurumca iş kazası  olarak kabul edilmemesi halinde Sosyal Güvenlik Kurumuna ve hak alanını etkileyeceğinden işveren aleyhine “iş kazasının tespiti” davası açması için önel vermek, tespit davasını bu dava için bekletici sorun yaparak çıkacak sonuca göre, olayın Kurumca iş kazası olduğunun kabul edilmesi  halinde ise davacıya Kuruma müracaat ederek iş kazası sigorta kolundan ölüm geliri bağlanması için önel vermek  ve çıkacak sonuca göre kararın davalılar yararına bozulduğu da gözetilerek  bir karar vermektedir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmadan eksik inceleme ve araştırma ile  yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.  O halde, davalı D.Müessese Müdürlüğü"nün  bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:  Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma  nedenlerine göre diğer hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalılardan  Dedaş"a iadesine 16.3.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.