Davacı,  davalı işveren nezdinde 20.5.1997-30.3.2006 tarihleri arası çalıştığının tespitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün  davacı ile davalılardan Kurum  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.     Davacı, 20.5.1997-30.3.2006 tarihleri arasında davalı işyerinde aralıksız çalıştığının tesbitine karar verilmesini istemiş, Mahkeme istemin reddine karar vermiştir.
Davacının işyerinde geçen çalışmalarının, işe giriş bildirgeleri ve hizmet cetvelinden anlaşıldığı üzere dönem bordroları ile Kuruma kısmi olarak bildirilmiş ve bildirime uygun olarak da primleri ödenmiştir. Giriş bildirgeleri mevcut belgeler ve ekli dosya içindeki belirli süreli mevsimlik iş sözleşmeleri davacının işyerindeki çalışmalarının kesintili olduğuna karine teşkil etmektedir. Ancak davacı iş sözleşmesinin askıda bulunduğu sürelerde dahil olmak üzere işyerinde sürekli çalıştığını iddia etmektedir.
Mahkemece davacının iddiasının gerçek olup olmadığı araştırılmaksızın ve bu yolda delilleri toplamaksızın, yetersiz bilirkişi görüşleri doğrultusunda, dosya içindeki bir kısım deliller göz ardı edilerek, sözleşmenin askıya alındığı dönemlerde ücretsiz çalışmanın hayatın olağan akışına aykırı olduğuna ilişkin soyut gerekçe ile sonuca gidilmiştir. Dosyaya ekli Yargıtay onayından geçmiş, feshin geçersizliği ve işe iade davasındaki; söz dönem sözleşmenin belirsiz süreli olarak kabulünün gerektiğine ilişkin gerekçe, tanıkların sözleşmenin askıya alındığı dönemlerde çalışmanın devam ettiğine ilişkin beyanları, ekli dosya içindeki belgeler ve özellikle ücretin sigortalı sayılma yönünden koşul olmaması,çalışmanın asıl olması,sözleşmelerin sürekli yenilenmiş bulunmasına dayalı olarak yeniden işe alınma ümidiyle ücretsiz çalışmanın mümkün bulunması ve bu tür davaların sosyal güvenliğe yönelik olup olup kamu düzenine  ilişkin olması dikkate alınarak çalışma olgusu yeterince araştırılmamıştır.Buna göre dava konusu süreye ilişkin dönem bordroları kurumdan getirtilerek dönem bordrolarında yer alan ve çalışmaları süreklilik gösteren çalışanların, belediyeden sorularak belediye idari birimlerinde uzun süreler çalışan görevlilerin,işyerine komşu veya yakın işyerlerinden tespit edilmiş ve kayıt belge ile belirlenmiş tanıkların beyanlarına başvurulmalı, re"sen araştırma ilkesi gereğince deliller olabildiğince toplanarak dosyadaki diğer delillerle birlikte değerlendirilmeli,
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun hizmet tespitine ilişkin 2005/21-495-582, 2006/21-43-98, 2007/21-306-320, 2008/21-343-347 sayılı kararları da göz önünde bulundurulmalı, fiili çalışma olgusu  hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak şekilde ortaya  konularak çıkacak sonuca göre bir  karar verilmelidir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek yazılı gerekçelerle kurulan hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya  iadesine,   16.3.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi