Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava  iş kazası sonucu beden güç  kaybına uğrayan davacının manevi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece manevi tazminat isteminin  kısmen kabulüne, karar  verilmiştir. 
Dosya içerisindeki belgelerden; Diyarbakır 1. İş Mahkemesinin  2007/97 Esas sayılı dosyasında, davacı tarafından davalı aleyhine aynı iş kazası nedeni ile maddi zararların giderilmesi için bir dava açıldığı ve yargılanmasının devam ettiği anlaşılmaktadır. Tarafları ve dayanılan dava konusu olay aynı olduğundan her iki dava arasında irtibat bulunduğu ve birbirinin sonuçlarını etkileyeceği tartışmasızdır. Davacı tarafından açılan ilk davanın; bu davada bekletici mesele yapılmasında sonuçta verilecek kararın yasaya uygunluğu bakımından zaruret olduğu da bir gerçektir.
Bu durumda; mahkemece Diyarbakır 1. İş Mahkemesinin 2007/97 Esas sayılı dava dosyasının bekletici mesele yapılarak kesinleşecek sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken; yazılı şekilde davanın reddine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları  kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. 
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalıya  iadesine,  16.03.2009  gününde oybirliğiyle karar verildi.