MAHKEMESİ : Diyarbakır 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 15/11/2007
NUMARASI : 2006/463-2008/424
              
Davacı,  davalılardan işverene ait işyerinde 5.4.1995-18.5.2006 tarihleri arasında çalıştığının tesbitiyle, işçilik alacaklarının tahsiline   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının 05.04.1995-18.05.2006 tarihleri arasında davalı işverene ait   işyerinde hizmet akdine dayalı olarak kesintisiz çalıştığının tesbiti ile işçilik alacağının davalı işverenden tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa, zaptın 15.11.2007 günlü oturumunda tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli kararın aykırı olduğu zaptın ve kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır. Gerçekten, kısa kararda, davacının davalı işveren yanında 20.04.1995 tarihinden 18.05.2006 tarihine kadar aylık net 490,00.-YTL ücret üzerinden aralıksız ve sürekli 3928 gün çalıştığının ve diğer davalı SSK Başkanlığı’na bildirilmeyen 485 günün tespitine, 8.221,71.-YTL net kıdem tazminatının 18.05.2006 fesih tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalı işverenden alınarak davacıya verilmesine, 1.173,50.-YTL net ihbar tazminatının dava, 768,00.-YTL net ücret alacağının dava, 4.000,00.-YTL net fazla mesai alacağının dava, 3.470,29.-YTL net fazla mesai alacağının ıslah harç, 2.294,81.-YTL net hafta tatili ücretinin dava, 129,27.-YTL net genel tatil ücretinin dava, 1.526,00.-YTL net yıllık izin ücretinin dava, 300,00.-YTL net yemek ücretinin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı işverenden alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine, kötüniyet tazminatı, 6772 sayılı Yasa ödemeleri, vergi iadesi alacağı ve iş güvencesi tazminatına yönelik taleplerin reddine karar verilmesine rağmen, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında, davacının davalı işveren yanında 20.04.1995 tarihinden 18.05.2006 tarihine kadar aylık net 490,00.-YTL üzerinden aralıksız ve sürekli 3928 gün çalıştığının ve diğer davalı SSK Başkanlığı’na bildirilmeyen 485 günün tespitine, 8.221,71.-YTL net kıdem tazminatının 18.05.2006 fesih tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalı işverenden alınarak davacıya verilmesine, 1.173,50.-YTL net ihbar tazminatının dava, 768,00.-YTL net ücret alacağının dava, 4.000,00.-YTL net fazla mesai ücretinin dava, 3.470,29.-YTL net fazla mesai ücretinin ıslah harç, 2.294,81.-YTL net hafta tatili ücretinin dava, 300,00.-YTL net yemek ücretinin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı işverenden alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine, kötüniyet tazminatı, 6772 sayılı Yasa ödemeleri, vergi iadesi alacağı ve iş güvencesi tazminatına yönelik taleplerin reddine karar verilmiştir. Bu durumda, konuyla ilgili 10.04.1992 günlü ve 1991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davalı işverene iadesine, 19.03.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.